ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ - Σταντάλ

Χαρτόδετο βιβλίο με κουβερτούρα.
Κουβερτούρα καλλιτεχνημένη από τον Γ. ΑΝΕΜΟΓΙΑΝΝΗ.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση. Εσωτερικό άθικτο.
Μυθιστόρημα.
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ
Συγγραφέας: Σταντάλ
Μετάφραση: ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΡΗΣ (ψευδώνυμο του Γιάννη Μαρμαριάδη)
Εκδόσεις: Δ. ΤΣΟΓΚΑ
Έτος εκδόσεως: 1955
Σελίδες: 512
Διαστάσεις: 14X21
---
Ο Μαρί-Ανρί Μπελ (γαλλικά: Marie-Henri Beyle, 23 Ιανουαρίου 1783 – 23 Μαρτίου 1842), γνωστότερος με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Σταντάλ (Stendhal), ήταν Γάλλος συγγραφέας. Οι βαθύτατες ψυχολογικές αναλύσεις του στα «μυθιστορήματα μαθητείας» που έγραψε, τον τοποθετούν στην πρώτη σειρά των μυθιστοριογράφων του 19ου αιώνα. Τα περιφημότερα από τα μυθιστορήματα αυτά, Το Κόκκινο και το Μαύρο και Το μοναστήρι της Πάρμας, αναφέρονται σε νέους με ρομαντικούς πόθους, δύναμη αισθημάτων και όνειρα δόξας.
Διορίστηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το 1810 και έλαβε μέρος ως αξιωματικός της Επιμελητείας στην εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία (1812). Εγκαταστάθηκε μετά στο Μιλάνο ως το 1821 και διετέλεσε πρόξενος της Γαλλίας στην Τεργέστη και στην Τσιβιταβέκκια. Υπήρξε λάτρης της Τέχνης, της Ιταλίας και των γυναικών.
Τα γραπτά του Σταντάλ και η προσωπικότητά του χαρακτηρίστηκαν από μια εντυπωσιακή ανεξαρτησία πνεύματος και έντονες αντιθέσεις. Ήταν ένας ρομαντικός που κρατούσε αποστάσεις από τον ρομαντισμό, ένας επαναστάτης με νοσταλγία για τον προεπαναστατικό κόσμο, ένας τρυφερός ονειροπόλος που περνούσε τον εαυτό του για κυνικό. Τα γραπτά του συνδυάζουν τη λυρική ζέση με το πάθος ενός ορθολογιστή. Οι σύγχρονοί του, ωστόσο, δυσκολεύονταν να εκτιμήσουν την ευαισθησία του και τα έργα του είχαν περιορισμένη απήχηση. Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ, σε ένα διάσημο άρθρο για Το μοναστήρι της Πάρμας που δημοσιεύτηκε το 1840, ήταν ο μόνος που αναγνώρισε την ιδιοφυΐα του ως μυθιστοριογράφου. Η λογοτεχνική του αναγνώριση ήρθε στα τέλη του 19ου αιώνα και αυτή η μεταθανάτια φήμη αυξάνεται σταθερά από τότε, ο Σταντάλ έχει πλέον αναγνωριστεί ως ένας από τους μεγάλους συγγραφείς της γαλλικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα και ένας από τους ιδρυτές του γαλλικού ρεαλιστικού μυθιστορήματος.
 
Το Κόκκινο και το Μαύρο (γαλλικά: Le Rouge et le Noir‎‎) είναι μυθιστόρημα του Σταντάλ, το οποίο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι στις 13 Νοεμβρίου 1830, αν και η αρχική έκδοση αναφέρει την ημερομηνία 1831. Είναι το δεύτερο μυθιστόρημά του, μετά το Αρμάνς.
Ο πλήρης τίτλος του μυθιστορήματος, Το Κόκκινο και το Μαύρο: Χρονικό του 19ου αιώνα, υποδεικνύει τον διττό λογοτεχνικό σκοπό του έργου, τόσο ως ψυχολογικό πορτρέτο του ρομαντικού πρωταγωνιστή Ζυλιέν Σορέλ, όσο και μια αναλυτική, κοινωνιολογική σάτιρα της γαλλικής ανώτερης κοινωνικής τάξης κατά την εποχή της παλινόρθωσης των Βουρβόνων (1814–30).
Ο Σόμερσετ Μωμ το 1954, στο δοκίμιο Δέκα μυθιστορήματα και οι συγγραφείς τους, το αναφέρει μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων μυθιστορημάτων που έχουν γραφτεί ποτέ.
Ο τίτλος θεωρείται ότι αναφέρεται στην αντίθεση μεταξύ των θεολογικών (μαύρο) και των στρατιωτικών (κόκκινο) κλίσεων του πρωταγωνιστή, αλλά αυτή η ερμηνεία είναι μόνο μία από τις πολλές. Παραμένει πάντα αινιγματικός, καθώς ο Σταντάλ δεν έδωσε ποτέ εξήγηση.
Το Κόκκινο και το Μαύρο είναι η ιστορία ενηλικίωσης του Ζυλιέν Σορέλ, του έξυπνου και φιλόδοξου πρωταγωνιστή. Προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια και δεν έχει σαφή αντίληψη του κόσμου που σκοπεύει να κατακτήσει. Τρέφει πολλές ρομαντικές ψευδαισθήσεις, αλλά γίνεται μάλλον πιόνι στους πολιτικούς μηχανισμούς αδίστακτων ανθρώπων. Οι περιπέτειες του ήρωα καυτηριάζουν τη γαλλική κοινωνία των αρχών του 19ου αιώνα, κατηγορώντας την αριστοκρατία και τους Καθολικούς κληρικούς για υποκρισία και υλισμό, προβλέποντας τις ριζικές αλλαγές που σύντομα θα τους αποβάλουν από τους ηγετικούς ρόλους τους στη γαλλική κοινωνία.
Ο Σταντάλ εμπνεύστηκε την πλοκή αυτού του μυθιστορήματος από ένα γεγονός που συνέβη σε ένα χωριό του νομού Ιζέρ, τόπο καταγωγής του. Το 1827, ο Μπερτέ, γιος ενός τεχνίτη και σπουδαστής σεμιναρίου, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή δολοφόνησε κατά τη διάρκεια της λειτουργίας την πρώην ερωμένη του, σύζυγο ενός συμβολαιογράφου που τον είχε προσλάβει ως δάσκαλο στα παιδιά του. Εκτελέστηκε σε κεντρική πλατεία της Γκρενόμπλ, σε ηλικία 29 ετών.
Το επιγραφή του πρώτου τόμου «Η αλήθεια, η σκληρή αλήθεια» αποδίδεται στον Δαντών, αλλά όπως οι περισσότερες επιγραφές των κεφαλαίων, είναι στην πραγματικότητα φανταστική. Το πρώτο κεφάλαιο κάθε τόμου επαναλαμβάνει τον τίτλο Το Κόκκινο και το Μαύρο και τον υπότιτλο Το Κόκκινο και το Μαύρο: Χρονικό του 1830. Ο τίτλος αναφέρεται στις αντιθέσεις του στρατού και της εκκλησίας. Στην αρχή της ιστορίας, ο Ζυλιέν Σορέλ παρατηρεί ρεαλιστικά ότι κατά την εποχή της παλινόρθωσης των Βουρβόνων είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο χαμηλής κοινωνικής τάξης να διακριθεί στον στρατό (όπως θα μπορούσε να είχε κάνει υπό τον Ναπολέοντα), ως εκ τούτου μόνο μια καριέρα στην εκκλησία θα του πρόσφερε κοινωνική πρόοδο και δόξα.