ΦΑΟΥΣΤ - Γκαίτε

Μαλακό εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Θεατρικό έργο.
ΦΑΟΥΣΤ
Συγγραφέας: ΓΚΑΙΤΕ
Εκδοτικός οίκος: ΠΑΠΥΡΟΣ ΠΡΕΣΣ
Μετάφραση: Κ. ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ
Έτος έκδοσης: χ. χ.
Σελίδες: 196
Διαστάσεις: 18 Χ 11
---
Φάουστ (γερμανικός τίτλος:Faust) είναι ο τίτλος τραγωδίας του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε. Αποτελείται από δύο μέρη, το πρώτο δημοσιεύτηκε το 1808, το δεύτερο μέρος δημοσιεύτηκε λίγο μετά τον θάνατο του συγγραφέα το 1832.
Ο Γκαίτε επεξεργάστηκε τον μεσαιωνικό θρύλο του Φάουστ, που ήταν βασισμένος στο πραγματικό ιστορικό πρόσωπο Γιόχαν Φάουστ του 16ου αιώνα. Το έργο σπάνια ανεβαίνει στη σκηνή στο σύνολό του καθώς περιλαμβάνει 12.111 στίχους, οι περισσότεροι σε μέτρο και ομοιοκαταληξία. Ο συγγραφέας εργάστηκε πάνω στο θέμα του Φάουστ για αρκετές δεκαετίες της ζωής του, ο μακρύς χρόνος επεξεργασίας εξηγεί εν μέρει γιατί τα κείμενα είναι επηρεασμένα από μια σειρά εποχών και λογοτεχνικών ρευμάτων: από τον Διαφωτισμό, το Sturm und Drang και τον Ρομαντισμό.
Το έργο θεωρείται από τα πιο σημαντικά της γερμανικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Περιλαμβάνεται στα 100 καλύτερα βιβλία όλων των εποχών.
 
Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (γερμανικά: Johann Wolfgang von Goethe, Φρανκφούρτη, 28 Αυγούστου 1749 – Βαϊμάρη, 22 Μαρτίου 1832) ήταν Γερμανός ποιητής, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, θεωρητικός της τέχνης, φυσιοδίφης και φιλέλληνας.
Η οικογένειά του ήταν μια από τις πιο εύπορες στη Φρανκφούρτη και του πρόσφερε πολλές δυνατότητες μόρφωσης. Στην ηλικία των 15 ετών έγραψε τα πρώτα του ποιήματα, τα οποία στη συνέχεια κατέστρεψε. Το 1765 ξεκίνησε σπουδές Νομικής στη Λειψία κατόπιν επιθυμίας του πατέρα του. Παράλληλα με τις σπουδές του, ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες. Στη Λειψία ήρθε σε επαφή με το έντονο ελληνικό στοιχείο της πόλης. Ως φίλος των Ελλήνων και της Ελλάδας, αφιέρωσε πολλά έργα του στην ελληνική αρχαιότητα.
Το 1769 αρρώστησε και επέστρεψε στη Φρανκφούρτη. Την ίδια περίοδο άρχισε να ανακαλύπτει μέσα του και τον ήρωά του, Γιόχαν Φάουστ. Το 1770 ολοκλήρωσε τις σπουδές Νομικής και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Ιατρικής, Χημείας και Βοτανικής. Επέστρεψε στη Φρανκφούρτη και ασχολήθηκε με τη δικηγορία. Το 1774, συγκλονισμένος από την αυτοκτονία ενός φίλου του, έγραψε Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου, ένα μυθιστόρημα που λάτρεψε ο Ναπολέων Βοναπάρτης και έγινε λάβαρο του ηθικού και πνευματικού κινήματος Θύελλα και ορμή. Η Βαϊμάρη υπήρξε σημαντικός σταθμός στη σταδιοδρομία του Γκαίτε, καθώς είχε αναλάβει εκεί καθήκοντα υπουργού του δούκα της. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γκαίτε είναι το Ταξίδι στην Ιταλία, το οποίο έγραψε κατά τη διαμονή του στη νότια Ιταλία. Μέχρι το 1805 είχε στενή επαφή και φιλία με τον Σίλλερ και μια βαθιά φιλία αναπτύχθηκε μεταξύ τους.
Το 1806 νυμφεύτηκε την Κριστιάνε Βούλπιους, με την οποία είχε ένα γιο από το 25 Δεκεμβρίου του 1789, τον Άουγκουστ φον Γκαίτε, τον οποίο γαλούχησε με τα φιλελληνικά του ιδεώδη και ο οποίος αργότερα παντρεύτηκε την επίσης φιλελληνίδα Οττιλί φον Πόγκβις.
Ο Φάουστ, το έργο ζωής του, ολοκληρώθηκε με τον δεύτερο τόμο έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του, το 1832 στη Βαϊμάρη. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: "Φως, περισσότερο φως" (στα γερμανικά: "Mehr Licht!").