ΤΟ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΙΣΧΥΟΝ ΑΣΤΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ, ΤΟΜΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ (1932) - Π. Παπαρρηγόπουλου

Σκληρόδετο βιβλίο.
Δερμάτινη ράχη με χρυσοτυπίες και ακμές.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Τόμος πέμπτος από πεντάτομο έργο.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΤΟ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΙΣΧΥΟΝ ΑΣΤΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ
ΤΟΜΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ: ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙΣΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΙΕΡ. Δ. ΠΙΝΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Συγγραφέας: ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΕΞΗ & ΥΙΟΥ
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Έτος εκδόσεως: 1932
Σελίδες: 620
Διαστάσεις: 23 Χ 16
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΠΕΜΠΤΩ ΤΟΜΩ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΕΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΞ ΑΔΙΑΘΕΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ
ΚΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
ΟΡΟΙ, ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΚΤΗΣΕΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΛΗΡΟΔΟΣΙΑ
ΕΙΔΙΚΗ ΚΛΗΡΟΔΟΣΙΑ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΛΗΡΟΔΟΣΙΑ
ΚΟΙΝΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ ΠΕΡΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
ΙΚΑΝΟΤΗΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΧΗΝ
ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ
ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΟΥΛΗΣΕΙ ΟΡΙΣΜΟΙ
ΑΚΥΡΟΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
ΠΙΝΑΞ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
---
Ο Πέτρος Παπαρρηγόπουλος (1817-1891) ήταν Έλληνας δικαστικός και πανεπιστημιακός.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν αδερφός του μεγάλου Έλληνα ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Ήταν τεσσάρων ετών όταν οι Τούρκοι σκότωσαν τον πατέρα του Ιωάννη και τον θείο του Μιχαήλ με το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 όπου η μητέρα του παίρνοντας τα ζώντα μέλη της οικογένειας κατέφυγε με τη βοήθεια διπλωματών στην Οδησσό. Εκεί τέθηκε υπό την προστασία του Τσάρου της Ρωσίας Αλέξανδρου Γ΄, όπου και με υποτροφία αυτού, όπως και ο αδελφός του σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία.
Επιστρέφοντας αργότερα στην Ελλάδα διορίστηκε το 1840 υφηγητής του Ρωμαϊκού Δικαίου, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επειδή όμως η θέση αυτή ήταν άμισθη διορίσθηκε το επόμενο έτος πρωτοδίκης όπου και ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο, φτάνοντας έως το βαθμό του αρεοπαγίτη, (μέχρι το 1860). Παράλληλα ακολουθώντας την πανεπιστημιακή καριέρα, το 1845, διορίστηκε τακτικός καθηγητής του Αστικού Δικαίου. Το 1862, έχοντας ήδη από διετίας παραιτηθεί του δικαστικού κλάδου εκλέχτηκε πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών.
Έγραψε διάφορα νομικά έργα όπως «Περί της ιστορικής αναπτύξεως του κληρονομικού δικαίου των Ρωμαίων», «Το εν Ελλάδι ισχύον αστικόν δίκαιον» (5 τόμοι), το οποίο εκδόθηκε για τρίτη φορά το 1884. Επίσης είχε μεταφράσει το ΜΔ΄ κεφάλαιο της «Ιστορίας της παρακμής και πτώσεως του Ρωμαϊκού κράτους του Γίββωνα» (1840) σε συνεργασία με τον καθηγητή Ερτσόγκ.
Απεβίωσε το 1891 στην Αθήνα.