ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ - Στέφαν Τσβάιχ
Βιβλίο με μαλακά ιλουστρασιόν εξώφυλλα.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΑΜΟΚ 'Η Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΙΣΙΑΣ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΦΕΓΓΑΡΟΛΟΥΣΤΟ ΔΡΟΜΑΚΙ
Συγγραφέας: ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑΪΧ
Μετάφραση: ΝΙΚΟΥ & ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΗΜΗΡΙΩΤΗ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ Σ. Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε.
Έτος εκδόσεως: 1986
Σελίδες: 232
Διαστάσεις: 18 Χ 12
---
Από την παρουσίαση του οπισθόφυλλου: "Το κύριο χαρακτηριστικό του Στέφαν Τσβάιχ στην Τέχνη είναι ακριβώς η σημασία που δίνει στη σύνθεση όχι μόνο μιας νουβέλας ή μιας μελέτης, αλλά στη συλλογή μιας ομάδας από νουβέλες. Κάθε βιβλίο του είναι μια αρμονία, υπολογισμένη και δοσμένη με μια λεπτή και ακριβή ευαισθησία. Αυτή η εκλεπτυσμένη μουσική αίσθηση, που το πολυθόρυβο της εποχής μας δεν την προσέχει αρκετά, με κάνει ν' αγαπώ πιο πολύ το έργο του Τσβάιχ". (Ρομαίν Ρολλάν)
Ο Στέφαν Τσβάιχ (1881 – 1942) ήταν Αυστριακός συγγραφέας, δημοσιογράφος και βιογράφος. Στον κολοφώνα της λογοτεχνικής του καριέρας στις δεκαετίες 1920 και 1930, ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς στον κόσμο.
Ήταν γιος του Μόριτς Τσβάιχ, πλούσιου Εβραίου υφασματοβιομηχάνου και της Ίντα Μπρετάουερ (1854–1938), κόρης ιουδαϊκής οικογένειας τραπεζιτών. σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου το 1904 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα με διατριβή στη φιλοσοφία του Ιππολύτου Ταΐν. Η εβραϊκή θρησκεία ελάχιστα επηρέασε την οικογενειακή ζωή και τη μόρφωσή του. «Η μητέρα και ο πατέρας μου ήταν εβραϊκής καταγωγής μόνο στα χαρτιά» δήλωσε αργότερα σε μια συνέντευξη. Ωστόσο, ο ίδιος δεν αποκήρυξε την εβραϊκή πίστη του και έγραψε επανειλημμένως άρθρα σχετικά με την εβραϊκή ζωή.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο γερμανικό Υπουργείο Άμυνας. Παρόλα αυτά, παρέμεινε ειρηνιστής σε όλη του τη ζωή, τασσόμενος υπέρ της ενοποίησης της Ευρώπης. Το 1934, μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, κατέφυγε στην Αυστρία και κατόπιν στην Αγγλία. Στη συνέχεια έζησε στην Αγγλία (στο Λονδίνο και από το 1939 στο Μπαθ), και στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940. Το 1941 πήγε στη Βραζιλία, στην ορεινή πόλη Πετρόπολις, 68 χλμ βόρεια του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου στις 23 Φεβρουαρίου 1942 ο ίδιος και η δεύτερη σύζυγός του, Lotte, αυτοκτόνησαν απελπισμένοι για το μέλλον της Ευρώπης και του πολιτισμού της.
