ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (1867-1928), "Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ" - Νίκος Αναγνωστάκης

Λεύκωμα με μαλακό ιλουστρασιόν εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Σελίδες από χαρτί ιλουστρασιόν.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Λεύκωμα από παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλίας.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ (1867-1928) 
"Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ"
Επιμέλεια: Νίκος Αναγνωστάκης
Εκδόσεις: ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ
Έτος εκδόσεως: 1999
Σελίδες: 111
Διαστάσεις: 27χ21
---
Ο Στέφανος Στουρνάρας (Ζαγορά, 1867 - Βόλος, 2 Απριλίου 1928) ήταν Έλληνας ζωγράφος και φωτογράφος. Ήταν από τους πρωτοπόρους φωτογράφους της Ελλάδας και εξέδωσε εκατοντάδες ταχυδρομικές κάρτες κυρίως με τοπία της Θεσσαλίας.
Ο Στέφανος Στουρνάρας γεννήθηκε στην Ζαγορά Πηλίου το 1867, πρωτότοκο παιδί της επταμελούς οικογένειας του ναυτικού Κωνσταντίνου Στουρνάρα. Όταν ήταν έντεκα χρόνων, ο πατέρας του τον έστειλε στην Σμύρνη, για να εργαστεί σε εμπορικό κατάστημα. Ο εργοδότης του αναγνώρισε το ξεχωριστό ζωγραφικό ταλέντο του νεαρού Στουρνάρα, και τον έστειλε στην Αθήνα για να παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών για εφτά χρόνια, κοντά στον Νικηφόρο Λύτρα, καθώς και μαθήματα χαρακτικής κοντά στον Αριστείδη Ροβέρτο. Την φωτογραφική τέχνη την έμαθε επίσης στην Αθήνα, στο φωτογραφείο «Η Ίρις» του Γ.Π. Θεοδώρου. Παράλληλα εργάστηκε ως εικονογράφος βιβλίων και περιοδικών δημιουργώντας χαρακτικά σε ξύλο.
Το 1889 εγκαταστάθηκε στο Βόλο και ήταν ο πρώτος πτυχιούχος ζωγράφος της πόλης. Το 1914 νυμφεύθηκε την Μαρία Χιώτη και μαζί της απέκτησε δυο γιους (και μετέπειτα επίσης φωτογράφους), Κώστα (1914–1965) και Νίκο (1918–1993). Πέθανε στις 22 Αυγούστου 1928.
Αρχικά ασχολήθηκε με τη βυζαντινή αγιογραφία και την κοσμική ζωγραφική. Το 1892 άνοιξε καλλιτεχνικό φωτογραφείο. Όταν επιστρατεύθηκε στον πόλεμο του 1897 φωτογράφισε σκηνές από μάχες, όπως Βρύσης-Τυρνάβου, Βελεστίνου, Λοσφακίου και Προφήτη Ηλία Τυρνάβου. Επίσης περιηγήθηκε με τη φωτογραφική μηχανή του το Πήλιο, τη Θεσσαλία, τη Φθιώτιδα, τη Βόρειο Εύβοια, και μετά τους Βαλκανικούς πολέμους το Άγιο Όρος, τη Μακεδονία και το 1920 τη Μικρά Ασία.