ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΙΠΠΙΑΣ ΜΕΙΖΩΝ - μτφ. Χρ. Καρούζου & Ι. Θ. Κακριδή

Χαρτόδετο βιβλίο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Το βιβλίο φέρει ιδιόχειρη αφιέρωση του μεταφραστή Ι. Θ. Κακριδή προς την συγγραφέα Γεωργία Ταρσούλη, χρονολογημένη το 1977. [φωτο]
Πολύ καλή κατάσταση. Αμεταχείριστο / Άκοπο.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΙΠΠΙΑΣ ΜΕΙΖΩΝ
Συγγραφέας: ΠΛΑΤΩΝ
Μετάφραση: ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ & Ι. Θ. ΚΑΚΡΙΔΗ
Εκδόσεις: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ - (ΙΔΡΥΜΑ ΜΑΝΟΛΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ)
Έτος εκδόσεως: 1973
Σελίδες: 64
Διαστάσεις: 21 Χ 14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Πρόλογος Σέμνης Χ. Καρούζου
Πρόλογος Ι. Θ. Κακριδή
«Ιππίας Μείζων», μετάφραση
Επιλεγόμενα Ι. Θ. Κακριδή
---
Από την έκδοση: "Πρόλογος και αρχή της συζήτησης:"
ΣΩ. Α, ο Ιππίας ο όμορφος και σοφός! Πάει καιρός πολύς που έχεις να μας έρθης στην Αθήνα!
ΙΠ. Μα δεν αδειάζω, Σωκράτη! Η Ήλιδα, όταν έχη να κανονίση ένα ζήτημα με κάποιαν άλλη πολιτεία, σε μένα πρώτον έρχεται πάντα και εμένα προτιμάει για πρεσβευτή, γιατί έχει τη γνώμη πως είμαι ο πιο ικανός να κρίνω και να μεταφέρω τους λόγους, όσοι τυχόν λέγονται από τη μια και από την άλλη πολιτεία. Έτσι, πήγα πολλές φορές και σε άλλες πολιτείες πρεσβευτής, τις περισσότερες όμως και για τα περισσότερα και σπουδαιότερα ζητήματα στη Λακεδαίμονα. Αυτός είναι ο λόγος -για ν' απαντήσω στην απορία σου- που δεν έρχομαι συχνά σε τούτα εδώ τα μέρη.
ΣΩ. Αυτό θα πη, Ιππία, να είναι κανείς αληθινά σοφός και ολοκληρωμένος άνθρωπος! Γιατί όχι μόνο στην ιδιωτική σου ζωή είσαι ικανός, παίρνοντας πολλά χρήματα από τους νέους, να τους δίνης περισσότερη ωφέλεια από όση παίρνεις, αλλά και στη δημόσια είσαι ικανός να κάνης καλό στην πολιτεία σου, όπως ταιριάζει σ' έναν άνθρωπο που χαίρεται την τιμή του κόσμου και δεν τον παραπετούν. Ποιος όμως είναι ο λόγος, Ιππία, που οι παλιοί εκείνοι, όσοι έβγαλαν όνομα μεγάλο για τη σοφία τους, ο Πιττακός και ο Βίας και ο κύκλος του Θαλή του Μιλήσιου, ακόμα και οι υστερώτεροι ως τον Αναξαγόρα - ότι είτε όλοι είτε οι περισσότεροί τους παρουσιάζονται να κρατιούνται μακριά από την πολιτική;
ΙΠ. Για ποιόν άλλο λόγο νομίζεις, Σωκράτη, αν όχι γιατί δεν είχαν τη δύναμη ούτε την ικανότητα να φτάση το μυαλό τους και για τα δύο μαζί, τόσο για τα κοινά όσο και για τα ιδιωτικά;
 
Ο Πλάτων (Αρχαία Αθήνα, 427 π.Χ. – Αρχαία Αθήνα, 347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη. Το έργο του, που με τη μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί ολόκληρο (του αποδίδονται ακόμα και μερικά νόθα έργα),· άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γενικότερα στη δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι και σήμερα. Κύριος οικοδόμος της φιλοσοφίας, οδηγητής είτε προάγγελος μεταγενεστέρων προβάσεών της, εμπνευστής άμεσα ή έμμεσα των σπουδαιότερων κοινωνικοπολιτικών οραματισμών.
Ο Πλάτων, μεταξύ άλλων, έγραψε την Απολογία του Σωκράτους, η οποία θεωρείται ως μια σχετικά ακριβής καταγραφή της απολογίας του Σωκράτη στη δίκη που τον καταδίκασε σε θάνατο, το Συμπόσιο όπου μιλά για τη φύση του έρωτα, τον «Πρωταγόρα» όπου μεταξύ άλλων θεμελιώνεται θεωρητικά η αρχή της «πρόληψης» που δεν λαμβάνει την ποινή ως απολύτως «ανταποδοτική» τον Παρμενίδη και τον Θεαίτητο, όπου θεμελιώνει την αντικειμενικότητα του λόγου και της ιδέας, ενώ σε δύο μακρούς διαλόγους, την Πολιτεία και τους Νόμους περιέγραψε μια ιδανική πολιτεία, μια κοινωνία τριών τάξεων: (α) οι ολίγοι, ηγεμόνες - βασιλείς, (β) οι επίκουροι, μια κάστα πολεμιστών, (γ) το πλήθος των ελεύθερων πολιτών που δεν έχει καμία πρόσβαση στην εξουσία. Οι ολίγοι, με αρετή τη σοφία - λογική, και οι επίκουροι, με αρετή τη γενναιότητα - βούληση, εξουσιάζουν τα πάθη του πλήθους.
Στον 20ο αιώνα ο φιλόσοφος Καρλ Πόππερ κατέκρινε την ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα ως ένα ολοκληρωτικό μόρφωμα. Κάτι τέτοιο δεν είναι κοινώς αποδεκτό, αφού ο Πλάτων δίνει βαρύτητα στην παιδαγωγική αξία του έργου και όχι στην πρακτική. Πολλοί αναλυτές μάλιστα, περιγράφουν τις ιδέες του Πλάτωνα που προωθούν την ομαδική κοινωνική ευδαιμονία, ως απόλυτα δημοκρατικές και άλλοι θεωρούν ότι ενέπνευσε τον Καρλ Μαρξ. Ο Πλάτων περιέγραφε μια ιδανική - ουτοπική κοινωνία, όπου θα είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι οι άξιοι να κυβερνήσουν και να πολεμήσουν. Αυτό είναι σαφέστατα αδύνατο σε μια πραγματική κοινωνία, κάτι που ήταν σίγουρα γνωστό στον Πλάτωνα, του οποίου το έργο ήταν φιλοσοφικό και θεωρητικό και όχι πρόταση διακυβέρνησης.
Το σύνολο του έργου του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον δάσκαλο του, Σωκράτη, και τον μαθητή του, Αριστοτέλη.
Ο πλατωνισμός επιβίωσε υπογείως καθ' όλον τον Μεσαίωνα, κρυμμένος σε μυστηριακά ρεύματα, έως ότου οι πρωτότυπες ιδέες του ήλθαν και πάλι στο φως και σχολιάστηκαν κατά την Αναγέννηση. Έτσι ούτε η νεότερη φιλοσοφική σκέψη έμεινε ανεπηρέαστη από αυτόν. Τα διάφορα φιλοσοφικά συστήματα ή προσπαθούν να ανατρέψουν τις ιδέες του ή οικοδομούνται πάνω σ' αυτές εκσυγχρονίζοντάς τες.