ΠΑΡΑΛΟΓΟΙ ΔΕΣΜΟΙ - Μπέρναρ Σω
Σκληρόδετο βιβλίο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πλούσια εικονογράφηση. Ολοσέλιδες εικόνες στις αρχές των κεφαλαίων.
Φέρει κορδέλα-σελιδοδείκτη.
Άριστη κατάσταση.
Μυθιστόρημα.
ΠΑΡΑΛΟΓΟΙ ΔΕΣΜΟΙ
Συγγραφέας: Μπέρναρ Σω
Εικονογράφηση: ΤΑΚΗΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ
Εκδότης: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ "ΩΜΕΓΑ"
Έτος εκδόσεως: 1966
Σελίδες: 342
Διαστάσεις: 24,5Χ17,5
---
Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω (Αγγλικά: George Bernard Shaw, 26 Ιουλίου 1856 – 2 Νοεμβρίου 1950) ήταν Ιρλανδός στην καταγωγή και υπήρξε κριτικός, δραματουργός και θεατρικός συγγραφέας, που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1925.
Μέσα στα κείμενά του, μπορεί κανείς εύκολα να διακρίνει τις απόψεις του για τη ζωή, τον κόσμο, την εκπαίδευση, τις σχέσεις των δύο φύλων, που πάντα είναι ριζοσπαστικές για την εποχή του, και ακόμη, βαθιά φιλοσοφικές, αν και ποτέ δεν μορφώθηκε αρκετά. Πίστευε ότι τα σχολικά βιβλία δεν αξίζουν να διαβάζονται, γιατί στις σελίδες τους περιλαμβάνονται απόψεις που τα παιδιά πρέπει να παπαγαλίσουν και όχι να κρίνουν, ακόμα και αν είναι παράλογες ή παρωχημένες. Προέτρεπε τους νέους να επαναστατήσουν ενάντια στο κατεστημένο πριν καταντήσουν απολιθώματα. Σύστηνε να ακούνε τις απόψεις των δασκάλων τους με κριτικό πνεύμα και αμφισβήτηση, να βλέπουνε και την αντίθετη άποψη από αυτή που τους επιβάλλεται να μάθουν, να προσπαθούν να ανακαλύψουν την αλήθεια πέρα από αυτόν τον δυϊσμό, μέσα τους. ("Ομιλία Για Την Εκπαίδευση", 1933)
Πίστευε πως τα οικιακά δεν είναι η πιο φυσική καριέρα για τις γυναίκες από ό,τι είναι η στρατιωτική καριέρα για τους άνδρες. Όταν χρειάζεται, μια γυναίκα κάνει παιδιά και τα μεγαλώνει, όπως ένας άνδρας πάει στον πόλεμο. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η επιλογή είναι η μοναδική, που έχει μία γυναίκα ή ένας άνδρας στη ζωή του. Να σκεφτόμαστε πως το ότι τα οικιακά είναι η φυσική επιλογή για μία γυναίκα ισοδυναμεί με το να σκέφτεται ένα παιδί ότι το κλουβί είναι το φυσικό περιβάλλον για έναν παπαγάλο, επειδή ποτέ δεν έτυχε να δει έναν έξω από αυτό. Σίγουρα θα υπάρχουν παπαγάλοι που προτιμούν το κλουβί, είτε από φόβο στην επιβίωση, είτε από συμπάθεια στους ιδιοκτήτες τους, είτε επειδή πιστεύουν ότι είναι η φυσική θέση, που τους έδωσε ο Θεός. Ωστόσο, ο μόνος παπαγάλος που θα μπορούσε να συμπαθήσει ο ελεύθερος άνθρωπος, θα ήταν αυτός που επιμένει να μείνει έξω από το κλουβί, ως μία πρωταρχική συνθήκη για να έχει ευχάριστη ζωή. (Πεμπτουσία Του Ιψενισμού, 1922).
Πίστευε και έγραφε πως στις φυλακές έπρεπε να βρίσκονται εκείνοι που μπορούν να αναμορφωθούν. Εκείνοι που δε μπορούν, θα πρέπει να σκοτώνονται, όπως ένα επικίνδυνο σκυλί ή ένα δηλητηριώδες φίδι, για να μη γεμίζουν οι φυλακές, για να μη δεσμεύονται φύλακες, που σε τελική ανάλυση διαφθείρονται και αυτοί από τους εγκληματίες αυτού του είδους. Ήταν άνθρωπος με πάθος. Αλλά το πάθος δεν έβλαψε το χιούμορ του, την ευρύτητα των απόψεών του και τη συνεχή εξεταστική ματιά του απέναντι στη ζωή. Η ευθύτητα και η ετοιμότητα του νου, το καλωσόρισμα νέων ιδεών, η αγάπη του για τα όμορφα πράγματα, η ικανότητα να εκτιμήσει και να συμπαθήσει ακόμη και αυτές τις δυνάμεις που είναι ενάντιά του, είναι χαρακτηριστικά όχι απλού δραματουργού, αλλά φιλόσοφου του καιρού του, που ακόμη και σήμερα έχει πολλά πράγματα να μας πει και να μας μάθει. Έγραψε πάνω από 60 θεατρικά έργα και γενικά η θητεία του ως μυθιστοριογράφου, κριτικού λογοτεχνίας, δοκιμιογράφου και δημοσιογράφου, ήταν πραγματικά αξιόλογη.
