ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΑ (τόμοι Α'-Δ') - Σπ. Π. Λάμπρου

Δύο σκληρόδετα βιβλία.
Τέσσερεις τόμοι δεμένοι σε δύο βιβλία (Δύο τόμοι ανά βιβλίο). Ολοκληρωμένο έργο.
Αρχαΐζουσα γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Φωτοτυπική ανατύπωση του πρωτοτύπου.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΑ
ΤΟΜΟΙ Α'-Β'
ΤΟΜΟΙ Γ'-Δ'
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ
Συγγραφέας: ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΑΜΠΡΟΣ
Εκδόσεις: ΒΑΣ. Ν. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ
Έτος εκδόσεως: 1972
Σελίδες: ξθ΄ + 360 + μδ΄ + 368 + λζ΄ + 374 + λα΄ + 330
Διαστάσεις: 23 Χ 16
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ Α΄ ΤΟΜΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΟΜΟΥ
ΠΡΟΣΘΗΚΑΙ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΛΟΓΩΝ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΤΡΟΥ
ΑΝΩΝΥΜΟΥ προς την εν Βασιλεία σύνοδον
ΕΡΓΑ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ
Απόκρισις προς ταύτα σχολαριου
Προς τον αυτόν ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΓΕΝΙΚΟΝ ΤΟΝ ΕΦΕΣΟΥ ΙΕΡΟΜΝΗΜΟΝΟΣ
ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ Επίγραμμα εις Μάρκον τον Ευγενικόν
Στιχ. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ εις Μάρκον Εφέσ. τον Ευγενικόν
ΕΡΓΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ
ΕΡΓΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΟΚΕΙΑΝΟΥ
ΠΙΝΑΞ ΛΕΞΕΩΝ ΑΘΗΣΑΥΡΙΣΤΩΝ
ΠΙΝΑΞ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΠΙΝΑΞ ΚΩΔΙΚΩΝ ΕΞ ΩΝ ΕΞΕΔΟΘΗΣΑΝ ΤΑ ΕΝ ΤΩ Α΄ ΤΟΜΩ
ΠΡΟΤΕΡΟΙ ΕΚΔΟΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ Ή ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝ
ΔΙΟΡΘΩΤΕΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΕΑ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΔΙΟΡΘΩΤΕΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΕΑ ΤΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ Β΄ ΤΟΜΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΡΓΑ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΦΙΛΕΛΦΟΥ Γενναδίω Γεωργίω τω Σχολαρίω τω μητροπολίτη των Φερών
Επιστολαί ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑ ΝΟΤΑΡΑ
Ετέρα αλφάβητος παραινετική Γενναδίου
ΠΙΝΑΞ ΛΕΞΕΩΝ ΑΘΗΣΑΥΡΙΣΤΩΝ
ΠΙΝΑΞ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΠΙΝΑΞ ΚΩΔΙΚΩΝ ΕΞ ΩΝ ΕΞΕΔΟΘΗΣΑΝ ΤΑ ΕΝ ΤΩ Β΄ ΤΟΜΩ
ΠΡΟΤΕΡΟΙ ΕΚΔΟΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΕΙΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
ΔΙΟΡΘΩΤΕΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΕΑ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΔΙΟΡΘΩΤΕΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΕΑ ΤΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ Γ΄ ΤΟΜΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ενθύμησις περί της συνόδου
Πίναξ κυρίων ονομάτων
Διορθωτέα των κειμένων
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ Δ΄ ΤΟΜΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΔΙΟΡΘΩΤΕΑ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΠΙΝΑΞ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
---
Από τον πρόλογο της έκδοσης: Τον ακρογωνιαίον λίθον του έργου τούτου, όπερ άρχεται ήδη παραδιδόμενον εις την δημοσιότητα, μέλλον να περιλάβη πολλούς τόμους, έθηκα προ τεσσαράκοντα περίπου ετών, ότε αμέσως μετά το πέρας των εν Αθήναις και εν Βερολίνω σπουδών μου περιώδευσα το πρώτον επί διετίαν ανά τας ευρωπαϊκάς βιβλιοθήκας και τα αρχεία χάριν μελετών αναφερομένων εις τους βυζαντιακούς χρόνους και εις τας μεταγενεστέρας περιόδους της εθνικής ημών Ιστορίας και λογοτεχνίας. Ήδη έκτοτε παρετήρησα οπόσον ανεπαρκής ήτο η μελέτη των κατά τους τελευταίους Παλαιολόγους και ιδίως των κατά το δεσποτάτον της Πελοποννήσου παρά το πλήθος των έτι σωζομένων πηγών. Απ' εκείνου δε του χρόνου ήρχισα μελετών και αντιγράφων τινάς των πηγών τούτων. [...]
Αληθώς η ιστορία της πελοποννησιακής χερσονήσου επί των Παλαιολόγων παρέχει μέγιστον ενδιαφέρον. Εν τη Πελοποννήσω των παλαιολογείων χρόνων παρουσιάζεται το φαινόμενον εκείνο, όπερ κατά την μακράν σταδιοδρομίαν του αιωνόβιου ελληνισμού και άλλως προσβάλλει τους ημετέρους οφθαλμούς. Παρατηρούμεν δηλαδή, ότι ουχί άπαξ, εν ω φαίνεται εκπίπτων και μαραινόμενος ο ελληνισμός εν τη κυρία αυτού εστία, εμφανίζεται αίφνης αναβιών εν άλλη γωνία των ελληνικών χωρών, ως το δένδρον εκείνο, όπερ ξηραινομένου μέρους των κλάδων αυτού βλέπομεν αναδίδον άλλους ουχ ήττον των προτέρων θαλερούς. Οδτω και καθ' όν χρόνον το Βυζάντιον ένεκα της προϊούσης ορμής των Οθωμανών και της εγκαταστάσεως αυτών εν Αδριανουπόλει είχεν αρχίσει περιοριζόμενον εις ελάχιστον μόνον μέρος της αρχαίας εκτάσεως, η Πελοπόννησος υπό ηγεμόνας εκ της αυτής εκείνης δυναστείας των Παλαιολόγων, ήτις εν Κωνσταντινουπόλει ηγωνίζετο να διάσωση από των οσημέραι προχωρούντων Τούρκων τα τελευταία λείψανα της προτέρας αρχής μετά της βασιλευούσης, κατώρθωνε ν' απαλλαγή μεν της λατινοκρατίας, ανασυσταθή δ' εις πολιτείαν ελληνικήν εδαφικώς πολύ ευρυτέραν του εκπνέοντας βυζαντιακού κράτους και αναδειχθή εστία νέου λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού βίου.
 
Ο Σπυρίδων Λάμπρος (8/20 Απριλίου 1851 – 5 Αυγούστου 1919) ήταν Έλληνας πολιτικός και ιστορικός, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στις 8/20 Απριλίου 1851 στην Κέρκυρα και ήταν γιος του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου που είχε καταγωγή από την Ήπειρο. Το 1860 μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένεια του, όπου συνέχισε τις εγκύκλιες σπουδές του. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και της Λειψίας, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας το 1873.
Το 1882 μαζί με τους Νικόλαο Πολίτη, Γεώργιο Δροσίνη και Τιμολέοντα Φιλήμονα ίδρυσε την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος. Μαζί με άλλα μέλη της εταιρείας αυτής μυήθηκαν στην Εθνική Εταιρεία η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Ήταν υποστηρικτής της βασιλικής οικογένειας και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας (Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916) από τις 27 Σεπτεμβρίου 1916 έως τις 21 Απριλίου 1917 κατά τα Νοεμβριανά μετά από ανάθεση του Κωνσταντίνου του Α΄. Κατά τη διάρκεια αυτή ανέλαβε και το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσης. Με την επάνοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου εξορίστηκε στην Ύδρα και στη Σκόπελο, ενώ η περιουσία του δεσμεύτηκε.
Απεβίωσε στην Αθήνα όπου είχε μεταφερθεί λόγω ασθενείας στις 23 Ιουλίου 1919. Κόρη του ήταν η Λίνα Τσαλδάρη.
Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 1861, μαζί με τον αδερφό του Μιχαήλ, όταν και ίδρυσαν το χειρόγραφο περιοδικό «Παρνασσός» και στις 24 Ιουνίου 1865 τον ομώνυμο Φιλολογικό Σύλλογο. Το 1870 έλαβε τον πρώτο έπαινο στο Βουτσίνειο δραματικό διαγωνισμό για το έμμετρο δράμα του «Ο τελευταίος κόμης των Σαλώνων». Στη συνέχεια δημοσίευσε ποιήματα, δοκίμια κριτικού περιεχομένου, θεατρικά έργα έως το 1873, όταν και αφοσιώθηκε στην επιστημονική έρευνα. Η έρευνα του αυτή σχετίστηκε με τη βυζαντινή, μεσαιωνική και νεώτερη ελληνική γραμματεία, και θεωρήθηκε συνεχιστής του έργου του Σπυρίδωνος Ζαμπέλιου και του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Στο έργο του συγκαταλέγονται 500 δημοσιευμένες και 280 εκδιδόμενες μελέτες, οι οποίες δημοσιεύθηκαν μετά το θάνατό του από τη σύζυγο και τις κόρες του. Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων», ενώ ως μέρος του παλαιογραφικού του έργου είναι η αποκατάσταση και δημοσίευση χειρογράφων της βυζαντινής γραμματείας. 
Με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τον θάνατο του Σπυρίδωνος Λάμπρου, το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας και το Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών συνδιοργάνωσαν, στις 12-13 Δεκεμβρίου 2019, συνέδριο με θέμα: «Σπυρίδων Λάμπρος. Ο ιστορικός, το έργο και η εποχή του».