ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ 1900-1969, τ. Β': Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ - Πέτρος Αποστολίδης

Χαρτόδετο βιβλίο.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Εικονογραφημένο.
Τόμος Β' από δίτομο έργο.
Το βιβλίο προέρχεται από την ιδιωτική βιβλιοθήκη του συγγραφέα-ιστορικού Κώστα Ν. Χατζηπατέρα (1920-2002). Φέρει ιδιόχειρη αφιέρωση του συγγραφέα Πέτρου Αποστολίδη προς τον Κώστα Ν. Χατζηπατέρα, χρονολογημένη το 1983 [φωτο].
Κατάσταση πολύ καλή / άριστη.
ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
1900 - 1969
Β'
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ
1900-1922 και 1923-1969
Συγγραφέας: ΠΕΤΡΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
Εκδόσεις: ΚΕΔΡΟΣ
Έτος εκδόσεως: 1983
Σελίδες: 376
Διαστάσεις: 21 Χ 14
---
Ο Πέτρος Αποστολίδης (1896 - 1988) γεννήθηκε στην Καλωτά Ζαγορίου. Αφού ολοκλήρωσε το Σχολαρχείο, φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων. Ακολούθως, σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθη­νών και το 1917 κατατάχθηκε στο στρατό. Υπηρέτησε ως νοσοκόμος και ανθυπίατρος σε Αθήνα, Θήβα, Θεσσαλονίκη και στη Σμύρνη. Έλαβε μέρος στη μικρασιατική εκστρατεία και αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους στο Αφιόν - Καραχισάρ για ένα χρόνο. Επέστρεψε στα Ιωάννινα το 1923. Το 1924 παρέμεινε στα κρατητήρια της χωροφυλακής ένα μήνα λόγω των αριστερών του φρονημάτων. Παντρεύτηκε την Αθηνά Καππά και μετέβη στο Παρίσι για την ειδικότητά του. Επιστρέφοντας το 1925 στα Ιωάννινα εξάσκησε την Ιατρική ως αφροδισιολόγος – δερματολόγος. Παράλληλα, διετέλεσε Γραμματέας του Ιατρικού Συλλόγου Ιωαννί­νων.
Λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων διώχθηκε πολλές φορές. Συμμετείχε στον ανθελονοσιακό αγώνα του Υπουργείου Υγείας στην Κόνιτσα και στα χωριά του Φαναριού και της Παραμυθιάς. Κατά τη διάρκεια της Μεταξικής δικτατορίας απολύθηκε. Το 1939 στρατεύτηκε ως έφεδρος ανθυπίατρος και υπηρέτησε στο στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Στην κατοχή ανέπτυξε αντιστασιακή δράση και συνελήφθη το 1942 από τους Ιταλούς και το 1943 από τη Γκεστάπο. Το Δεκέμβριο του 1944 εκλέχθηκε Δή­μαρχος Ιωαννίνων «από τα εργατικά και επαγγελματικά σωματεία της πόλης». Κατόπιν, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και στην αρχή του δεύτερου αντάρτικου (1946) εξορίστηκε στον Άη-Στράτη, μέχρι και το 1947. Το 1948 συνελήφθη στην Αθήνα και εξορίστηκε στην Ικαρία και το 1949 μεταφέρθηκε στη Μακρόνησο. Όταν τελείωσε ο εμφύλιος επέστρεψε και παρέμεινε στην Αθήνα μέχρι το 1958 απασχολούμενος ως γιατρός. Το 1958 ξανάνοιξε το ιατρείο του στα Ιωάννινα, όπου κι εργάστηκε έως τη συνταξιοδότησή του. Το 1967, σε ηλικία 71 ετών συνελήφθη από τους συνταγματάρχες της χούντας και οδηγήθηκε στη Γυάρο. Μετά την απελευθέρωσή του έμεινε στην Αθήνα μέχρι το θάνατο της συζύγου του το 1976.
Έπειτα επέστρεψε στο χωριό του Καλωτά, όπου συνέγραψε τα απομνημονεύματά του, που εκδόθηκαν το 1981 από τις εκδόσεις «Κέδρος» με τον τίτλο «Όσα θυμά­μαι» (Α' τόμος: Γκαρνιζόν Ουσάκ - 1922/23 και Β' τόμος: Η συνέχεια - 1990/1922 και 1923/1969). Το βιβλίο έλαβε το «Α' Βραβείο Φιλίας και Ειρήνης Αμπντί Ιπεχτσί».
 
Ο Κώστας Ν. Χατζηπατέρας (1920-2002), οινουσιακής καταγωγής, γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κατόπιν στο Neuchatel όπου ανεκηρύχθη Διδάκτωρ Εμπορικών Επιστημών. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εξέδωσε διαλέξεις, έγραψε άρθρα και εξέδωσε βιβλία στην Ελβετία για τη διαφώτιση της κοινής γνώμης σχετικά με τους αγώνες και τις θυσίες του ελληνικού λαού. Ίδρυσε το ομώνυμο Βραβείο Ποιήσεως της "Ομάδας των Δώδεκα".
Σε συνεργασία με τη Μαρία Φαφαλιού-Δραγώνα συνέχισε την εθνική του προσπάθεια με μία σειρά βιβλίων, στα ελληνικά και στα αγγλικά, βασισμένων σε μαρτυρίες από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.