ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ - Νίκος Τσιφόρος

Βιβλίο με μαλακό ιλουστρασιόν εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Λογοτεχνία κωμική/ σατιρική.
ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ
Συγγραφέας: ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΦΟΡΟΣ
Εκδόσεις: ΕΡΜΗΣ
Έτος εκδόσεως: 1983
Σελίδες: 276
Διαστάσεις: 21 Χ 14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Ο όρκος της μαύρης χειρός
Το τρίτο μάτι
Η ένωση των πρώσσων ιπποτών
Πρώτη ρίζα το σεξ
Τελετές και μεταβατικά αίσχη
Εκκλησία και αιρέσεις
Επαγγελματικές εταιρίες
Η μαύρη ηλικία του κόσμου
Βωντού και σαμπά
Σατανιστές και εβραίοι
Τουγκς, δρουΐδες και το πλοίο της Ίσιδας
Σιβύλλες
Θάνατος και ανάσταση
Μυστηρίων συνέχεια
Οι κινέζικες εταιρίες
Αλμπιζουά και δερβίσηδες
Οι ιππότες του μαύρου ναού
Ροζ - κρουά
Οι μασόνοι
Αποκαλύψεις για τα μυστήρια των μασόνων
Οι πεφωτισμένοι
Οι καρμπονάροι
Ο Άπις
Ο μύθος της Συναρχίας
Η Κου Κλουξ Κλαν
Εθνικοσοσιαλισμός
Οι μαύρες λειτουργίες
Επιφανείς... μάγοι
Η λαϊκή φαντασία
---
Η Μαύρη Χείρ δεν είναι η συμμορία η αμερικάνικη -παράρτημα της Μαφίας- που διαβάζουμε στα μυθιστορήματα. Στην πραγματικότητα η Μαύρη Χείρ είναι το "τμήμα εκτελέσεων" της Σερβικής Μυστικής Εταιρίας "Ένωση ή Θάνατος", που σκότωσε τον Αρχιδούκα Φραγκίσκο - Φερδινάνδο της Αυστρίας και έδωσε αφορμή για τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. [...]
Ένα σωρό όρκοι, ένα σωρό μυστικές Εταιρίες. Γιατί οι άνθρωποι έχουνε ροπή προς τον μυστικισμό και τις μυστικές ενώσεις;... Να 'ναι ένστικτο; [...] (Από το κεφ. Ο ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΧΕΙΡΟΣ)
 
Ο Νίκος Τσιφόρος (Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, 27 Αυγούστου 1909 - Αθήνα, 6 Αυγούστου 1970) ήταν Έλληνας συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης.
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1909. Δύο χρόνια αργότερα η οικογένεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Από τα έντεκά του χρόνια ο Νίκος Τσιφόρος άρχισε να ασχολείται μανιωδώς με το γράψιμο, ενώ την πρώτη του επιθεώρηση την έγραψε το 1928 για ένα θερινό θέατρο στη Φρεαττύδα. Η πρώτη του αυτή προσπάθεια απέτυχε αλλά δεν απογοητεύτηκε. Αφού πήρε το πτυχίο της Νομικής, εργάστηκε για δυο χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να μπαρκάρει στα καράβια. Ως το 1939 άλλαζε συνέχεια επάγγελμα, αλλά συνέχιζε να γράφει δημοσιεύοντας κείμενά του σε διάφορα έντυπα. Η πρώτη μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1944 όταν ο θίασος του Δημήτρη Χορν και της Μαίρης Αρώνη αποφάσισε να ανεβάσει στο θέατρο Ακροπόλ το θεατρικό έργο του Τσιφόρου «Η Πινακοθήκη των Ηλιθίων». Τέσσερα χρόνια αργότερα, την περίοδο 1948-49 έκανε και την πρώτη του ταινία, η οποία προβλήθηκε με τον τίτλο «Τελευταία αποστολή», σε σενάριο και σκηνοθεσία δική του.
Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες (Προοδευτικός Φιλελεύθερος, Βήμα, Ελεύθερος Κόσμος) και περιοδικά (Τραστ, Ρομάντσο, Ταχυδρόμος, Πάνθεον), ενώ έγραψε πάνω από 40 θεατρικά έργα και περισσότερα από 60 σενάρια. Κάποια αυτά τα έγραψε μόνος του και άλλα σε συνεργασία, κυρίως με τον Πολύβιο Βασιλειάδη, με τον οποίο δημιούργησαν ένα από τα πιο σημαντικά δίδυμα θεατρικών συγγραφέων.
Πολυτάλαντος και πολυσχιδής, ευθυμογράφος, επιθεωρησιογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου και του θεάτρου, αφοσιώθηκε, παράλληλα, στη δημοσιογραφία γράφοντας χρονογραφήματα και εύθυμα στιγμιότυπα τα οποία συνήθως υπέγραφε με διάφορα ψευδώνυμα. Οι ήρωες του Νίκου Τσιφόρου κινούνται συνήθως στο περιθώριο της αθηναϊκής προπολεμικής και μεταπολεμικής περιόδου, έχουν δοσοληψίες με το νόμο και το δραματικό διογκώνεται σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταλήγει γκροτέσκ. Πένα ευθύβολη, καυστική, συνέθετε ξεκαρδιστικές ιστορίες προσφέροντας απλόχερα το γέλιο σε μία Ελλάδα που το είχε απόλυτα ανάγκη.
Το 1965 αρρώστησε με καρκίνο. Μετά από πέντε χρόνια ταλαιπωρίας, με εγχειρήσεις και μεταστάσεις -χωρίς να σταματήσει ωστόσο να γράφει- πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1970. Από τα έργα του ξεχωρίζουν οι Σταυροφορίες, Τα Παιδιά της Πιάτσας, τα Παραμύθια Πίσω Από Τα Κάγκελα, Άνθρωποι Και Ανθρωπάκια, η παρωδία της Ελληνικής Μυθολογίας κ.ά.