ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (6 τόμοι, 1886) - Υπό Θ. Ν. Φλογαΐτου

Έξι σκληρόδετοι δερματόδετοι τόμοι.
Ιδιωτική πολυτελής βιβλιοδεσία εποχής.
Δερμάτινες ράχες με χρυσοτυπίες και ακμές.
Εξώφυλλα με δερμάτινη κροκό επένδυση και εσώγλυφα διακοσμητικά πλαίσια.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Στο τέλος κάθε τόμου περιέχεται αλφαβητικός πίνακας.
Πολύ καλή κατάσταση.
Διαστάσεις έκαστου τόμου: 18 Χ 13
ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ: ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟΝ ΝΟΜΟΝ, ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗΝ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗΝ ΔΙΑΤΙΜΗΣΙΝ, έτος 1886, σελ.: 896
ΤΟΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ: ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ ΝΟΜΟΝ, ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ ΝΟΜΟΥΣ, έτος 1887, σελ.: 607
ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: ΠΕΡΙΕΧΩΝ ΤΗΝ ΕΞΑΒΙΒΛΟΝ ΤΟΥ ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΝ ΠΡΩΤΟΤΥΠΩ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ, έτος 1888, σελ.: δ' + 1064
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΩΤΑΤΟΥΣ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΝΟΜΩΝ ΚΑΤ' ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ: ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ (Α - Ξ), έτος 1887, σελ.: η' + 1372 
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΑΥΤΩΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝ ΤΟΥΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 1887 ΨΗΦΙΣΘΕΝΤΑΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤ' ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ ΜΕΤΑ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΩΝ, έτος 1888, σελ.: 848 + 72
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΑΥΤΩΝ, έτος 1889, σελ.: δ' + 694
Συγγραφέας: ΥΠΟ Θ. Ν. ΦΛΟΓΑΪΤΟΥ
Εκδόσεις: ΠΑΡΑ ΤΩ ΕΚΔΟΤΗ Σ. Κ. ΒΛΑΣΤΩ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ
Τόπος εκδόσεως: ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
---
Ο Θεόδωρος Φλογαΐτης (17 Σεπτεμβρίου 1848- 9 Φεβρουαρίου 1905) ήταν Έλληνας πολιτικός και συντάκτης.
Γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1848 στο Ναύπλιο. Εξελέγη βουλευτής. Απεβίωσε το 1905 στην Αθήνα.
Ο Φλογαΐτης συγκέντρωσε για πρώτη φορά όλους τους νόμους και τα διατάγματα της νεοσύστατης Ελλάδας, από της σύστασης του Βασιλείου μέχρι το 1886 και τα εξέδωσε σε πολλούς τόμους υπό τον τίτλο «Δικαστικοί Νόμοι της Ελλάδος μετά της Σχετικής Νομολογίας του Αρείου Πάγου».
Νομομαθής πολιτικός και δημοσιογράφος. Ο πατέρας του Νικόλαος Φλογαΐτης ζούσε στην Οδησσό, ήταν νομομαθής, γλωσσομαθής, μέλος της Φιλικής Εταιρείας και αγωνιστής του ’21. Επί Καποδίστρια υπηρέτησε ως πρόεδρος των πρωτοδικών και Αρεοπαγίτης μέχρι το 1844. Κατόπιν έγινε πρόεδρος των εφετών στο Ναύπλιο έως το 1862. Ο Θεόδωρος Φλογαΐτης γεννήθηκε στο Ναύπλιο κι εκεί πέρασε τα νεανικά του χρόνια. «Δεν είχε ακόμα ενηλικιωθεί όταν αγωνιζόταν με τ’ όπλο στο χέρι και με την πέννα από τις στήλες του «Συνταγματικού Έλληνα» όπου διερμήνευε τις αρχές της επανάστασης του 1862.
Κατά την πολιορκία του Ναυπλίου από τις κυβερνητικές δυνάμεις, γράφει η Ιστορία του Ελλ. Έθνους, το ηθικό των επαναστατών ήταν ακμαίο. Πολύ συντελούσαν σ’ αυτό τα άρθρα που δημοσιεύονταν στην εφημερίδα «Συνταγματικός Έλλην» που είχε διευθυντή τον Θ. Φλογαΐτη, καθώς και οι φλογεροί λόγοι του πρωτοδίκη Π. Μαυρομιχάλη, που παρακινούσαν το λαό να συνεχίσει την άμυνα με όλη του τη δύναμη.
Μετά την μεταπολίτευση πήρε πτυχίο Νομικής και για ένα χρονικό διάστημα ασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Χαλκίδα. Έγινε υφηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και ήρθε κι εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, αλλά πολιτεύονταν στη Χαλκίδα. Το 1879 εξελέγη βουλευτής Χαλκίδας. Ήταν πολιτικός αντίπαλος του Κουμουνδούρου. Το 1890 εξελέγη βουλευτής Ευβοίας.
Ο Φλογαΐτης αρθρογραφούσε. Με την πέννα του υπερασπίζονταν την ελευθερία του «προσώπου», της θρησκευτικής συνείδησης και του πολιτικού φρονήματος. Σ’ άλλο άρθρο του που το έγραψε τον Αύγουστο του 1900, αλλά δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του στην Ποι­κίλη Στοά του 1912 (σελ. 143-5) γράφει για «Το καθήκον της Ελληνικής Πολιτείας προς τας εργατικάς τάξεις».
Επί Τρικούπη εξελέγη μέλος της επί του προϋπολογισμού επιτροπής. Ο Φλογαΐτης «δια πολυφύλλου εκθέσε­ως κατεδείκνυε το βάραθρον προς ο εφερόμεθα, προϊδών και προϊπών την επικειμένην χρεωκοπίαν». Προτάθηκε για καθηγητής Πανεπιστημίου αλλά αυτός προτίμησε την δημοσιογραφία.
Έργα του: «Δικαστικός νόμος της Ελλάδος», «Οδηγός δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων» (1890), «Ναυτικόν Δίκαιον» (1893), «Πολιτική Δικονομία» (1894), «Εγχειρίδιον Συνταγματικού Δικαίου» (1895), «Λεξικόν της Νομικής» (1900). Πέθανε στην Αθήνα το 1905.