Ο ΚΟΡΑΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ - επιμ. Κ. Θ. Δημαρά, εκδόσεις "ΑΕΤΟΣ"

Σκληρόδετο / Πανόδετο βιβλίο.
Απλικέ με χρυσοτυπίες στην ράχη.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Πολύ καλή κατάσταση.
Ο ΚΟΡΑΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
Επιμέλεια: ΚΛΕΩΝ ΠΑΡΑΣΧΟΣ
Εκδόσεις: ΑΕΤΟΣ
Έτος εκδόσεως: 1953
Σελίδες: 368
Διαστάσεις: 25 Χ 18
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΑΡΤΖΗΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΣ
ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ
ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΔΟΥΚΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΔΡΙΚΑΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΖΑΛΙΚΟΓΛΟΥ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε'
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ
ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΒΑΜΒΑΣ
ΑΝΘΙΜΟΣ ΓΑΖΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΗΣ
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΦΑΡΜΑΚΙΔΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΜΑΣ
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ
---
Ο Αδαμάντιος Κοραής (Σμύρνη, 27 Απριλίου 1748 – Παρίσι, 6 Απριλίου 1833), ήταν Έλληνας φιλόλογος με βαθιά γνώση του ελληνικού πολιτισμού. Ο Κοραής είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελληνικού διαφωτισμού και μνημονεύεται, ανάμεσα σε άλλα, ως πρωτοπόρος στην έκδοση έργων αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αλλά και για τις γλωσσικές του απόψεις στην υποστήριξη της καθαρεύουσας, σε μια μετριοπαθή όμως μορφή της, με σκοπό την εκκαθάριση των πλείστων ξένων λέξεων που υπήρχαν στη γλώσσα του λαού.
Όπως παρατηρεί ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης, «Ο Κοραής ούτε στη δημοτική, όπως τη νοούμε σήμερα, έγραψε ούτε ειδική γλωσσολογική κατάρτιση διέθετε[...]έγραψε σε γλώσσα που αποτελούσε απλοποιημένη (καθαρισμένη) μορφή της Εκκλησιαστικής κοινής των τελευταίων μεταβυζαντινών αιώνων (16ος-18ος αι.)[...]στην πράξη όμως έγραψε σε μια μορφή (συνεχώς μεταβαλλόμενη) δημοτικίζουσας καθαρεύουσας».
 
Ο Κωνσταντίνος Δημαράς του Θησέως (1904-1992), αναφερόμενος συχνότερα ως «Κ.Θ. Δημαράς», ήταν Έλληνας φιλόλογος, κριτικός και ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Τα μεθοδολογικά και θεωρητικά του εργαλεία προκειμένου να ανιχνεύσει τις δομές, τις πηγές και τις επιδράσεις ενός ποιητικού έργου, είναι η ψυχανάλυση και η καθαρή ποίηση. Η ψυχαναλυτική μέθοδος δεν χρησιμοποιείται ως κάτι το απόλυτο αλλά μαζί με τις απόψεις του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ. Η ποίηση είναι έκφραση του υποκειμενικού και η ψυχανάλυση βοηθά αρκετά στην διερεύνηση του εσωτερικού κόσμου. Στην αναζήτηση της αρχικής ποιητικής έμπνευσης βοηθά η ανάγνωση των μορφικών στοιχείων του ποιήματος, μέτρο, ρυθμός, στροφές. Όλα αυτά δεν είναι παρά σύμβολα ενός πόθου αναζήτησης ή επιστροφής σε κάποιον χαμένο παράδεισο, κάτι βαθύτερο, για μια ανώτερη ψυχική κατάσταση. Ποίηση, έρωτας και προσευχή συσχετίζονται. Κι εδώ είναι σαφής η επίδραση της αντίληψης σχετικά με την ποίηση του Αββά Πρεμόντ, «που συνέδεσε την ποίηση με το εξωλογικό στοιχείο της προσευχής».
Καίρια είναι η συμβολή του Δημαρά στη διαμόρφωση της συγκριτικής φιλολογίας στην Ελλάδα με σειρά μελετών του.