Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ - Παντελής Β. Πάσχος

Χαρτόδετο βιβλίο.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Εικονογραφημένο. Βινιέτες στις αρχές των ιστοριών.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Βιβλίο διηγημάτων/ θρησκευτικού περιεχομένου.
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Συγγραφέας: Παντελής Β. Πάσχος
Εικονογράφηση:  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΑΣΙΑΣ
Εκδότης: ΑΚΡΙΤΑΣ
Έτος εκδόσεως: 1996 - Α' ΕΚΔΟΣΗ
Σελίδες: 134
Διαστάσεις: 21 Χ 14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ
ΑΠΤΕΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Η ΦΟΒΕΡΗ ΟΠΤΑΣΙΑ
ΑΣΠΡΟΙ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ
Η ΑΣΕΜΝΗ ΠΑΝΣΕΜΝΗ
Η ΕΛΑΦΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
---
Ο Παντελής ή Πασχάλης Β. Πάσχος (γεν. Λευκοπηγή, 1933) είναι ομότιμος καθηγητής Υμνολογίας και Αγιολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφέας και ποιητής.
Ο Πασχάλης Β. Πάσχος γεννήθηκε στη Λευκοπηγή Κοζάνης στις 24 Μαρτίου του 1933. Πήρε την εγκύκλια παιδεία του στο Γυμνάσιο Κοζάνης και στη συνέχεια φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1951, σε ηλικία 18 ετών, χειροθετήθηκε αναγνώστης από τον επίσκοπο Κοζάνης Κωνσταντίνο Πλατή, ο οποίος κατά τη χειροθεσία του προσέδωσε το όνομα Παντελεήμων. Γι’ αυτό άλλοι τον γνωρίζουν με το βαπτιστικό του όνομα, Πασχάλη, ενώ άλλοι ως Παντελή. Μετά τις σπουδές του υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Ελληνική Αεροπορία. Από νεαρή ηλικία θήτευσε στη δημοσιογραφία, στη διόρθωση τυπογραφικών δοκιμίων και στην εκδοτική τέχνη.
Το 1965 αναχώρησε με υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, όπου εκπόνησε και την πρώτη διδακτορική διατριβή στη Βυζαντινή Φιλολογία, σχετική με τον υμνογράφο Γαβριήλ, στη Φιλοσοφική Σχολή της Σορβόννης. Μετά συνέχισε την ειδίκευσή του στη Βυζαντινή Υμνογραφία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ως μέλος του Κολλεγίου Έξετερ. Κατόπιν μετέβη στο Μόναχο της Γερμανίας για να συνεχίσει τις σπουδές του. Με αυτόν τον τρόπο κατά την επταετία 1965-1972 επισκέφθηκε διαδοχικά τα σπουδαιότερα κέντρα της βυζαντινολογικής έρευνας: Παρίσι, Οξφόρδη, Μόναχο, Χάρβαρντ Βοστώνης, όπου όχι μόνο άκουσε τους επιφανέστερους βυζαντινολόγους, αλλά και εργάστηκε στις πλουσιότατες βιβλιοθήκες εντύπων και χειρογράφων.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Μόναχο τον κάλεσε ο αείμνηστος καθηγητής Ανδρέας Φυτράκης να επιστρέψει και να εργαστεί κοντά του στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έτσι, το 1972 διορίστηκε Επιμελητής της ίδιας Σχολής, ενώ παράλληλα ολοκλήρωσε και τη δεύτερη διδακτορική του διατριβή, το 1978, σχετική με τον Ματθαίο Βλάσταρι. Ανεβαίνοντας κατά σειρά τις βαθμίδες της ακαδημαϊκής ιεραρχίας έφτασε στο βαθμό του καθηγητή. Μετά τη συνταξιοδότησή του έλαβε παμψηφεί τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή.
Η Υμνολογία, η Αγιολογία και η Λογοτεχνία συγκεντρώνουν το κύριο ερευνητικό και συγγραφικό ενδιαφέρον του Π.Β. Πάσχου. Κοντά στους μεγάλους καθηγητές Π.Ι. Μπρατσιώτη, Π.Ν. Τρεμπέλα και Ανδρέα Φυτράκη, διδάχθηκε όχι μόνον γνώσεις, αλλά και τη μέθοδο. Ο Παντελής Πάσχος δεν είναι μόνο δεινός μελετητής και εκδότης των παλαιών πηγών, αλλά είναι και ο ίδιος ποιητής και υμνογράφος, μελωδός και συναξαριογράφος, κριτικός και δοκιμιογράφος, με εκτενέστατη παραγωγή και ευρύτατη αναγνώριση τόσο από τον κόσμο των ακαδημαϊκών ερευνητών όσο και από το γένος των ποιητών και των σπουδαιότερων Ελλήνων λογοτεχνών.
Έχει συγγράψει περί τα εκατό βιβλία και άλλες τόσες μελέτες σε τόμους και περιοδικά, θεολογικού, υμναγιολογικού, κριτικού, φιλολογικού και λογοτεχνικού περιεχομένου. Έχει συνθέσει ο ίδιος ύμνους και ακολουθίες, έχει μεταφράσει πατερικά και υμναγιολογικά κείμενα, ενώ έχει αποδώσει κείμενα ξένων λογοτεχνών στη νεοελληνική γλώσσα.
Ως εκδότης κειμένων υπήρξε συντηρητικός, χωρίς να κινεί την παράδοση, αν δεν τον έπειθαν οι σπουδαίοι λόγοι. Όπου, όμως, επενέβη στο κείμενο που παραδόθηκε, το έπραξε με μεγάλη περίσκεψη. Η βαθύτατη γνώση της βυζαντινής μετρικής και της υμνογραφίας τον οδήγησε σε σοφά συμπεράσματα σχετικά με δύσκολα ζητήματα, όπως αυτό της ισοσυλλαβίας και της ομοτονίας.
Έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία. Τιμητικοί τόμοι έχουν αφιερωθεί στο πρόσωπό του εκ μέρους φίλων και συναδέλφων του, τόσο για το έργο του όσο και για τη συμβολή του στη μελέτη και την προαγωγή των σχέσεων Θεολογίας και Λογοτεχνίας, ειδικότερα δε μεταξύ Ορθοδοξίας και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.