Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ 666 - Μαγδαληνής Μοναχής
Βιβλίο με μαλακό ιλουστρασιόν εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Καλή κατάσταση. (σημ,: ελαφρύ σκίσιμο στο οπισθόφυλλο [φώτο])
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ 666
Συγγραφέας: ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΜΟΝΑΧΗ (Σμαράγδα Καραγατσίδου)
Εκδόσεις: ΙΕΡΟΝ ΓΥΝ. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ" ΚΟΖΑΝΗΣ
Έτος εκδόσεως: 1986
Σελίδες: 111
Διαστάσεις: 20 x 11---
Αφορμή για την ίδρυση της ιεράς μονής Αναλήψεως Κοζάνης από τον μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Κωνσταντίνο Πλατή (1945-1957), στάθηκε η από 15.10.1945 αίτηση τριών γυναικών, προκειμένου να τις παραχωρηθούν δια πωλήσεως το εξωκκλήσι της Αναλήψεως και ο πέριξ αυτού χώρος. Οι τρεις γυναίκες έφεραν τα ονόματα : Σμαράγδα Καραγατσίδου, Σμαράγδα Κουτσανδρέου, Ευαγγελία Καπλάνογλου και επιθυμούσαν την ίδρυση χριστιανικού συλλόγου με φιλανθρωπικό προσανατολισμό. Ο Μητροπολίτης υποσχέθηκε να τις βοηθήσει, εφόσον όμως δέχονταν να καρούν μοναχές σε νεοϊδρυθέν από αυτόν γυναικείο μοναστήρι. Οι τρεις γυναίκες συμφώνησαν, εκάρησαν μοναχές λαμβάνοντας κατά σειρά τα ονόματα : Μαγδαληνή (ως ηγουμένη), Θεοδούλη, Φιλοθέη και εγκαταστάθηκαν στην από 30.7.1946 ιδρυθείσα με Βασιλικό Διάταγμα ιερά μονή Αναλήψεως. Αυτή εδραιώθηκε στην ευρύτερη εκκλησιαστική επαρχία της Κοζάνης και λειτούργησε υποδειγματικά μέχρι τον Οκτώβριο του 1957, οπότε με Βασιλικό Διάταγμα καταργήθηκε, υπαγόμενη στην ανασυσταθείσα ιερά μονή Αγίου Αντωνίου (Σάπκας). Η κατάργηση της μονής Αναλήψεως υπήρξε αποτέλεσμα ενεργειών του μητροπολίτη Κωνσταντίνου Πλατή, προκειμένου να τηρήσει τα προ 12ετίας υπεσχημένα, λίγο καιρό πριν μετατεθεί στον μητροπολιτικό θρόνο των Πατρών. Έτσι στις 9.9.1957, πούλησε δια συμβολαίου το μοναστήρι και την περιουσία του, στις τρεις γνωστές πλέον μοναχές, οι οποίες παρουσιαζόμενες ως λαïκές απέκτησαν την εν λόγω εκκλησιαστική περιουσία με συμβολικό τίμημα. Τον Δεκέμβριο του 1957 ενθρονίζεται ο νέος μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος Ψαριανός (1957-1997), ο οποίος για μία δεκαετία περίπου, αν και είχε αντιληφθεί την εκτροπή της Μαγδαληνής και των συμμοναστριών της, δεν είχε προχωρήσει στη λήψη των ενδεδειγμένων κανονικών μέτρων. Περίμενε την έμπρακτη μεταμέλειά τους και την αυτόβουλη επιστροφή τους στην εκκλησιαστική τάξη. Εν τω μεταξύ στις 4.8.1959, η Μαγδαληνή συστήνει αναδρομικά από το Νοέμβριο του 1945, θρησκευτικό ίδρυμα υπό την επωνυμία <<Ιερόν Γυναικείον Ησυχαστήριον ''η Ανάληψις'' Κοζάνης>> και έναν μήνα αργότερα καθίσταται μετόχι της μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους. Η ανέγερση από την Μαγδαληνή πτωχοκομείου, το Φθινόπωρο του 1969, με ενσωματωμένο παραπλεύρως ιδιωτικό ναό εντός της πόλεως της Κοζάνης, θα πυροδοτήσει μια σειρά καταγγελιών και νομικών διαδικασιών μεταξύ Μαγδαληνής και Διονυσίου, που θα φθάσει μέχρι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Τελικώς το ανώτατο δικαστήριο θα δικαιώσει τον Μητροπολίτη, μη επιτρέποντας τη λειτουργία του υπόψη ναού. Το 1971, η Μαγδαληνή θα στραφεί στον παλαιοημερολογιτισμό και τη συγγραφή βιβλίων και άρθρων στον τοπικό τύπο, με προσβλητικό για την επίσημη Εκκλησία περιεχόμενο. Μάλιστα το ίδιο έτος, θα εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη με τους ιερείς της Κοζάνης και θα καταδικαστεί σε πολύμηνη φυλάκιση. Δεν θα εκτίσει όμως την επιβληθείσα ποινή, καθόσον θα της απονεμηθεί <<χάρις>> από την Πολιτεία. Ωστόσο, το βιβλίο που προκάλεσε τον αφορισμό της από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Ιούνιο του 1976, έφερε τον τίτλο <<Ο Νεκτάριος Κεφαλάς: είναι εικονομάχος, είναι λατινόφρων, είναι οικουμενιστής…>>, με έτος εκδόσεως το 1974. Το βιβλίο αυτό θα προκαλέσει τον αφορισμό της. Έκτοτε θα συνεχίσει τη συγγραφή βιβλίων με παλαιοημερολογίτικο περιεχόμενο, καθώς και την προσφορά φιλανθρωπικού έργου στην κοινωνία, μέχρι τον θάνατό της στις 14 Αυγούστου 2006. Στην ηγουμενία του ησυχαστηρίου θα την διαδεχθεί η Μαγδαληνή Β΄.
