Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ - Ιάσων Ευαγγέλου

Βιβλίο με μαλακό εξωφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Συγγραφέας: ΙΑΣΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ
Εκδόσεις: Μ. ΒΕΡΕΤΤΑΣ
Έτος εκδόσεως: 2006
Σελίδες: 166
Διαστάσεις: 21 Χ 14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Ο ΦΙΛΟΜΥΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ
Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΝΟΙΑ
Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
Ο ΜΥΘΟΣ, ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΤΟ ΟΡΑΜΑ
Ο ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ
Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ
ΤΟ ΜΥΘΙΚΟ, ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ, ΤΟ ΙΕΡΟ
ΤΟ ΜΥΘΙΚΟ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ, ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ
ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ (ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ) ΜΥΘΟΙ: ΟΥΤΟΠΙΑ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ - ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ
Ο ΜΥΘΟΣ, ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ
ΨΗΦΙΔΕΣ ΙΔΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΥΘΟ
---
Από το κεφάλαιο "Ο φιλόμυθος άνθρωπος": Ο άνθρωπος είναι μια πνευματική ύπαρξη δισυπόστατη: ως φιλόσοφος και φιλαλήθης (homo sapiens) έχει σύζυγο τη λογική που τη σέβεται, και ως φιλόμυθος και μυθώδης (homo fabulosus) έχει ερωμένη τη μυθολογία που τη λατρεύει. Με αυτήν την ερωμένη έχει πολλούς "εξώγαμους" γόνους: μύθους, μυθεύματα, μυθίδια, μυθύδρια, παραμύθια, κ.ά. Γι' αυτό και χαρακτηρίζεται ως φιλόμυθος, μυθοδίαιτος, μυθόλατρις, μυθοπλάστης, μυθολόγος, μυθογράφος, μυθωδός, μυθομανής.
Ο Wilhelm Nestle στο έργο του Von Mythos zum Logos (Από τον μύθο στον Λόγο) γράφει: "Ο Μύθος ως παραστατική δύναμη της φαντασίας και ο Λόγος ως εννοιολογική δύναμη του νου συνιστούν δύο πνευματικές αντιθέσεις, που για τους Έλληνες αλληλοσυνδέονται με αμοιβαία διείσδυση εκατέροθεν. Ο διαχωρισμός έγινε τον 6ο - 5 αι. π.Χ. (την εποχή του Α' Διαφωτισμού από τους Προσωκρατικούς και τους Σοφιστές) με την υπεροχή του Λόγου αλλά χωρίς να δημιουργηθεί αγεφύρωτο χάσμα από τον Μύθο. Έκτοτε υπάρχει μια παράλληλη πορεία των δυο φαινομενικά εχθρικών αδελφών, του Μύθου και του Λόγου, που ωστόσο είναι παιδιά του ίδιου ελληνικού πνεύματος".
 
Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική (πτυχίο 1954), Φιλοσοφία (πτυχίο 1974) και Θεολογία (ακροατής επί τετραετία). Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών κ.ά. Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Προεκτάσεις στην εκπαίδευση" (1991-1997) και του περιοδικού "Κασταλία" της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005). Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1962 και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου. Αποσπάσματα του έργου του μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού (1999). Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά. Το έργο του αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου Λόγου, και εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελείται από εκατόν είκοσι βιβλία. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι "γνωμικοί στοχασμοί: ΨΗΦΙΔΕΣ ΙΔΕΩΝ" και η "γνωμική ποίηση": ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΠΟΙΗΣΗΣ", που συνεχίζουν -και ανανεώνουν- στο χώρο της Ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου (πεζού και ποιητικού). Το 2013 κυκλοφόρησε το βιβλίο του: Γνωμολογικό Λεξικό (γενικής παιδείας) με 13.500 ψηφίδες ιδεών. Το ίδιο έτος, η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία για το βραβείο ΝΟΒΕΕ Λογοτεχνίας (για τα έτη 2013, 2014).