ΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Συλλογικό έργο
Χαρτόδετο βιβλίο, εξώφυλλα με αυτιά, δημοτική γλώσσα μονοτονικό, πολύ καλή κατάσταση, εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ, 1999, σελ. 336, 21Χ14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
-Εισαγωγή του επιμελητή
-Γιώργου Χ. Σωτηρέλη
Ο χωρισμός Κράτους-Εκκλησίας: Η αναθεώρηση που δεν έγινε
-Δημήτρη Δημούλη
Η θρησκευτική ελευθερία ως κανόνας διαφοροποίησης και έννοια αποκλεισμού
-Adamantia Pollis
Ελλάδα: Ένα προβληματικό κοσμικό κράτος
-Μιχάλη Π. Σταθόπουλου
Η συνταγματική κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας και οι σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας
-Γιάννη Κτιστάκι
Η ευρωπαϊκή προστασία της θρησκευτικής ετερότητας
-Κωνσταντίνου Τσιτσελίκη
Η θέση του μουφτή στην ελληνική έννομη τάξη---
Από την εισαγωγή του επιμελητή: Αυτή η εισαγωγή ξεκινά με τη σύντομη καταγραφή κάποιων σκέψεων σχετικά με ένα πρόσφατο στιγμιότυπο της ελληνικής δημόσιας ζωής, το οποίο δίνει τη δυνατότητα να συλλογιστούμε αναστοχαστικά πάνω στα κεκτημένα, τα αναπόδραστα ερωτήματα, τις αντιφάσεις, τα προβλήματα και τις απορίες της ελληνικής δημόσιας τάξης σε ό,τι αφορά τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας υπό το γενικότερο πλαίσιο του ζητήματος της θρησκευτικής ετερότητας των Ελλήνων πολιτών. Έτσι, κατά την άποψή μας, αναδεικνύεται τόσο η επικαιρότητα της θεματικής αυτού του βιβλίου, όσο και ειδικότερα η αναγκαιότητα ανάδειξης της συγκεκριμένης κριτικής προβληματικής που εκτίθεται από τους συγγραφείς του.
Τον Ιούνιο του 1998, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ανακοίνωσε τελικά την απόφαση να πριμοδοτηθούν οικονομικά οι πολύτεκνες χριστιανικές οικογένειες της Δυτικής Θράκης, με προφανή αλλά και ομολογημένο σκοπό τη δημογραφική ενίσχυση του χριστιανικού στοιχείου στην περιοχή. Η εφαρμογή του μέτρου αφορά τα τρίτα παιδιά των ορθόδοξων οικογενειών που γεννήθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 1999. Δικαιούχοι αρχικά θα είναι οι οικογένειες που απέκτησαν ή θα αποκτήσουν τρίτο παιδί και κατοικούν στη Θράκη. Σημειώνεται ότι το μέτρο θα ξεκινήσει από τη Θράκη, αλλά λέγεται ότι θα επεκταθεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Είναι σαφές ότι η επιλογή οικονομικής ενίσχυσης του χριστιανικού στοιχείου ειδικά στο νομό Ξάνθης και Ροδόπης αντίστοιχα -και όχι στο νομό Γρεβενών ή Ευρυτανίας για παράδειγμα, που και πιο φτωχοί και ερημωμένοι είναι- έχει ως σκοπιμότητα τη συμβολή σε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός πληθυσμιακού συσχετισμού υπέρ της μιας από τις δύο θρησκευτικές κοινότητες που συζούν στη Θράκη. Ο μητροπολίτης Ξάνθης μίλησε για «ειδικό μέτρο, ειδικό λόγο και ειδικό σκοπό». Θα παραμερίσουμε, για τις ανάγκες αυτής της εισαγωγής, το γεγονός ότι αυτή η πολιτική σκοντάφτει σ' ένα εμπόδιο πραγματολογικής φύσεως, καθότι δεν έχει εγκύρως διαπιστωθεί ότι ο δείκτης γεννητικότητας των χριστιανών και των μουσουλμάνων στη Θράκη είναι ουσιαστικά διαφορετικός υπέρ των τελευταίων. Αντιθέτως, είναι δεδομένο ότι αυτός ο δείκτης είναι μάλλον αποτέλεσμα εσωτερικών δημογραφικών μετακινήσεων και ταξικών συσχετισμών μέσα στις ίδιες τις κοινότητες. (Ο δείκτης γεννητικότητας του χριστιανού αγρότη συγγενεύει με τον αντίστοιχο του μουσουλμάνου, κλπ.) Εξάλλου, αυτά τα δεδομένα είναι σε γνώση του ελληνικού κράτους.
Εάν ξεχάσουμε λοιπόν το προηγούμενο (που όμως ευλόγως μας υποψιάζει), τότε πραγματικά αδυνατούμε να συμμεριστούμε τις αρνητικές αντιδράσεις που ξεσήκωσε η αναγγελία αυτής της απόφασης. Και τούτο, διότι είναι αυτονόητο δικαίωμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας, όπως και κάθε Εκκλησίας άλλωστε, να βοηθά οικονομικά τους πιστούς της. Όταν δε αυτή κρίνει, μόνον τους πιστούς της.
