ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ (1949) [εικονογραφημένο] - Καρόλου Ντίκενς

Σκληρόδετο βιβλίο.
Πάνινη ράχη με τυπωμένο τον τίτλο.
Εικονογράφηση εντός κειμένου.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση. 
Μυθιστόρημα διασκευασμένο για παιδιά.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Συγγραφέας: ΚΑΡΟΛΟΣ ΝΤΙΚΕΝΣ
Μετάφραση: ΓΕΩΡΓ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ - ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ
Εκδόσεις: ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΒΛΕΣΣΑ
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Έτος εκδόσεως: 1949
Σελίδες: 96
Διαστάσεις: 20,5 Χ 15
---
Ο Κάρολος Ντίκενς (1812 - 1870) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος.
Ο Κάρολος Ντίκενς υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους Άγγλους μυθιστοριογράφους και κριτικούς της κοινωνίας. Επινόησε ορισμένους από τους γνωστότερους διεθνώς φανταστικούς χαρακτήρες και θεωρείται από πολλούς ως ο σπουδαιότερος συγγραφέας της Βικτωριανής Εποχής. Τα έργα του έχαιραν άνευ προηγουμένου δημοτικότητας κατά τη διάρκεια της ζωής του, ενώ αυτή η δημοφιλία διατηρείται και σήμερα τόσο για τα μυθιστορήματα όσο και για τα διηγήματά του. Οι κριτικοί της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα όπως και οι ακαδημαϊκοί τον έχουν αναγνωρίσει ως μια λογοτεχνική διάνοια.
Ο Ντίκενς γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ. Αφού ο πατέρας του φυλακίστηκε λόγω χρεών, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο για να εργαστεί σε εργοστάσιο. Παρά την απουσία επίσημης εκπαίδευσης, αναδείχθηκε σε ακούραστο επιστολογράφο, ενώ επιμελούνταν συντακτικά μια εβδομαδιαία έκδοση για 20 χρόνια. Έγραψε 15 μυθιστορήματα, 5 νουβέλες, εκατοντάδες διηγήματα και μη λογοτεχνικά άρθρα. Έδωσε έναν εκτεταμένο αριθμό διαλέξεων και ήταν στρατευμένος υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών, της εκπαίδευσης και άλλων κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.
Ο Ντίκενς θεωρούταν ένας λογοτεχνικός κολοσσός της εποχής του. Η νουβέλα του 1843, «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», παραμένει δημοφιλής και συνεχίζει να εμπνέει διασκευές σε κάθε καλλιτεχνικό είδος. Συχνά έχουν διασκευαστεί επίσης ο «Όλιβερ Τουίστ» και οι «Μεγάλες Προσδοκίες» και όπως αρκετά μυθιστορήματά του, επαναφέρουν μνήμες του Βικτωριανού Λονδίνου. Το μυθιστόρημα του 1859, «Ιστορία Δύο Πόλεων», που εξελίσσεται σε Λονδίνο και Παρίσι, είναι το πιο γνωστό του ιστορικό μυθιστόρημα (Βρίσκεται στην κορυφή της λίστας Βιβλία με περισσότερα από 100 εκατομ. αντίτυπα). Η δουλειά του έχει επαινεθεί, για το ρεαλισμό της, την κωμωδία, το πεζογραφικό του ύφος, τους μοναδικούς χαρακτήρες και την κοινωνική κριτική, από συγγραφείς όπως ο Τζορτζ Γκίσινγκ, ο Τζορτζ Όργουελ, ο Λέων Τολστόι και ο Γκίλμπερτ Κηθ Τσέστερτον. Αντίθετα, ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο Χένρι Τζέιμς και η Βιρτζίνια Γουλφ, τον επέκριναν για τη ντελικάτη συναισθηματικότητα, την απουσία ψυχολογικού βάθους και το χαλαρό πεζογραφικό ύφος. Ο όρος Ντικενσιανός έχει επικρατήσει για να περιγράψει φτωχές κοινωνικές συνθήκες ή αντιπαθείς χαρακτήρες στα όρια του κωμικού.
 
Οι Μεγάλες Προσδοκίες (αγγλικά: Great Expectations) είναι το 13ο μυθιστόρημα του Καρόλου Ντίκενς και τελευταίο ολοκληρωμένο μυθιστόρημα, το οποίο απεικονίζει την εκπαίδευσης ενός ορφανού το οποίο ονομάζεται Πιπ. Είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Ντίκενς, μετά τον Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, του οποίου η αφήγηση είναι εξ ολοκλήρου σε πρώτο πρόσωπο. Το μυθιστόρημα δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε τεύχη στο εβδομαδιαίο περιοδικό του Ντίκενς All the Year Round από την 1 Δεκεμβρίου 1860 μέχρι τον Αύγουστο του 1861. Τον Οκτώβριο του 1861, οι Chapman and Hall δημοσίευσαν το μυθιστόρημα σε τρεις τόμους.
Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στο Κεντ και το Λονδίνο στις αρχές με τα μέσα του 19ου αιώνα και περιλαμβάνει κάποιες από τις πιο γνωστές του Ντίκενς, όπως σε ένα νεκροταφείο όπου ο νεαρός Πιπ δέχθηκε επίθεση από τον δραπέτη κατάδικο Άμπελ Μάγκγουιτς. Οι Μεγάλες Πρσοδοκίες είναι γεμάτες ακραίες εικόνες - φτώχειας, πλωτών φυλακών, αλυσίδων και μαχών μέχρι θανάτου - και διαθέτει πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες, όπως η εκκεντρική Μις Χάβισαν, η όμορφη αλλά ψυχρή Εστέλα και ο Τζο, ένας άχαρος και ευγενικός σιδηρουργός. Τα θέματα περιλαμβάνουν τη φτώχεια και τον πλούτο, την αγάπη και την απόρριψη και τον τελικό θρίαμβο του καλού επί του κακού. Οι Μεγάλες Προσδοκίες, το οποίο είναι δημοφιλές τόσο στους αναγνώστες όσο και τους κριτικούς λογοτεχνίας, έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει μεταφερθεί πολυάριθμες φορές σε διάφορα μέσα.
Κατά τη δημοσίευσή του, το μυθιστόρημα γνώρισε σχεδόν καθολική αποδοχή. Αν και ο σύγχρονος του Ντίκενς Τόμας Καρλάιλ χαρακτήρισε υποτιμητικά το μυθιστόρημα ως «αυτές οι ανοησίες του Πιπ», αλλά είπε επίσης ότι αντέδρασε σε κάθε νέο τεύχος με «χειμαρρώδες γέλιο». Αργότερα, ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω μίλησε διθυραμβικά για το μυθιστόρημα, ως «όλα σε ένα κομμάτι και σταθερά αληθινό». Κατά τη διάρκεια της δημοσίευσης σε τεύχη, ο Ντίκενς ήταν ευχαριστημένος με την αντίδραση του κοινού και τις πωλήσεις. Ο ίδιος είπε ότι όταν σχημάτισε την πλοκή στο μυαλού, σκέφτηκε ότι ήταν μια «πολύ καλή, νέα και γκροτέσκα ιδέα».
Τον 21ο αιώνα εξακολουθεί να λαμβάνει καλές κριτικές και το 2003 αναδείχθηκε 17ο σε δημοσκόπηση του BBC.