Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ (ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ - ΒΥΖΑΝΤΙΟ - ΙΣΛΑΜ) - Θόδωρος Καρζής

Μαλακό ιλουστρασιόν εξώφυλλο.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Πλούσια ασπρόμαυρη εικονογράφηση.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ - ΒΥΖΑΝΤΙΟ - ΙΣΛΑΜ
Συγγραφέας: ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΖΗΣ
Εκδόσεις: ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ
Έτος εκδόσεως: 1998
Αριθμός σελίδων: 320
Διαστάσεις: 24x17
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Πρόλογος
ΒΙΒΛΙΟ Α': Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΥΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: ΟΙ "ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ ΑΙΩΝΕΣ" ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
α. Το μεσαιωνικό τοπίο στην Ευρώπη
β. Οι βάρβαροι και η παιδεία
γ. Ο χριστιανισμός και η παιδεία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑΟΥΣ
α. Επί σκηνής το μοναστήρι-σχολείο
β. Η εκπαιδευτική τομή του Καρλομάγνου
γ. Το φοβερό "έτος 1000"
δ. Τα μεσαιωνικά πανεπιστήμια
ΒΙΒΛΙΟ Β': Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ: ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
α. Οι περιπέτειες μιας μεσαιωνικής αυτοκρατορίας
β. Η πολιτισμική ταυτότητα του Βυζαντίου
γ. Ένα βυζαντινόπουλο στο σχολείο
δ. Η εγκύκλιος παίδευσις
ε. Η "πανεπιστημιακή κοινότητα"
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΙΣΛΑΜ
α. Η προϊσλαμική κουλτούρα της ερήμου
β. Ο Μωάμεθ και η ακτινοβολία του Ισλάμ
γ. Η εκπαίδευση ενός μουσουλμάνου
δ. Ο ισλαμικός πολιτισμός και η Ευρώπη
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
---
Πραγματικά, ο μεσαιωνικός κόσμος φέρει βαριά στο μέτωπο του τη σφραγίδα της αμάθειας, αποτυπωμένη από τις βαρβαρικές εισβολές, την έκλειψη του ελληνικού πολιτισμού και την πρώιμη εκκλησιαστική θεωρία ότι παιδεία δεν είναι τίποτ' άλλο από την εκμάθηση των θρησκευτικών κειμένων.
Όμως, αυτά δε σημαίνουν και ολοκληρωτική απουσία παιδείας, σ' έναν κόσμο που η χρονική του διάρκεια απλώνεται σε περισσότερους από δέκα αιώνες και ο γεωγραφικός του χώρος περικλείει τρεις τουλάχιστο διαφορετικούς πολιτισμούς: το δυτικοευρωπαϊκό, το βυζαντινό και τον ισλαμικό. Οι κατά γενική παραδοχή «σκοτεινοί αιώνες» της Δυτικής Ευρώπης δεν είναι περισσότεροι από τρεις, οπότε και το τελευταίο πολιτισμικό ίχνος εξαφανίστηκε κάτω από τις οπλές των επιδρομικών ορδών ενώ στους υπόλοιπους της χιλιετίας, έστω και ανάμεσα σε ποταμούς αίματος, οι άνθρωποι κατόρθωσαν να βρουν τους τρόπους εκείνους που πάντα βρίσκουν για να μη στερηθούν μιαν από τις κινητήριες δυνάμεις της ανθρώπινης ύπαρξης: τη γνώση. Οι βάρβαροι, μετεξελιγμένοι από αιματοβαμμένους επιδρομείς σε σώφρονες κυβερνήτες, εμφανίστηκαν να είναι φίλοι των γραμμάτων το Βυζάντιο άντεξε στις πολυάριθμες επιθέσεις και συνέχισε τον πολιτισμικό του δρόμο το ελληνικό πνεύμα συνήλθε από τη νεκροφάνεια, για ν' αναδυθεί μέσα από το μνήμα της μισαλλοδοξίας και η χριστιανική Εκκλησία, ολοένα πλουσιότερη από τις εμπειρίες του χρόνου, έδειξε να πείθεται πως η «θύραθεν παιδεία» δεν είναι ασυμβίβαστη με τη μελέτη των «ιερών γραφών».
'Ετσι, ο Μεσαίωνας, αντί για τη συνολική και ισοπεδωτική απόρριψή του, σωστότερο θα ήταν να θεωρηθεί, παρόλα τα αρνητικά του παρακολουθήματα, σαν προάγγελος της Αναγέννησης, αφού η πολιτισμική αυτή έκρηξη, που φώτισε την Ευρώπη και τον κόσμο, ασφαλώς δεν ήταν ουρανόπεμπτη. Για την εκτίναξή της χρησιμοποίησε σαν εφαλτήριο την υποδομή που είχαν σφυρηλατήσει, θα έλεγε κανείς για χάρη της, οι προηγούμενοι αγωνιώδεις χρόνοι μιας οδυνηρής αναζήτησης. Στη Δυτική Ευρώπη, τα μεσαιωνικά πανεπιστήμια είναι που έτειναν τη δάδα τους για την αφή της αναγεννησιακής φλόγας. Στο Βυζάντιο, η ύπαρξη μιας επίλεκτης διανόησης είναι που πέτυχε την ανάπτυξη των ουμανιστικών γραμμάτων δυτικά από την οθωμανική λαίλαπα. Στο Ισλάμ, ένας νέος πολιτισμός ανέτειλε από τα βάθη της ερήμου, με τις ρίζες του στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα, ξεπερνώντας κατά πολύ τον ευρωπαϊκό και φωτίζοντας τα αναγεννησιακά του βήματα.
Υπάρχει, λοιπόν, μια παιδεία στο Μεσαίωνα, ή έστω σε κάποιες περιόδους του, την οποία, για μακρό χρονικό διάστημα, οι μεταγενέστεροι θέλησαν ν' αγνοούν. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
 
Ιστορικός, δημοσιογράφος και Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Φιλίας Ελλάδας-Κίνας την τελευταία 12ετία, ο Θόδωρος Καρζής ανάλωσε τα χρόνια αυτά στη συστηματική, σε βάθος μελέτη της μακρότατης ιστορικής και πολιτισμικής διαδρομής του κινεζικού λαού. Προϊόν της μελέτης του αποτελεί "Η ιστορία και ο πολιτισμός της Κίνας", συνολική πραγμάτευση ενός μεγάλου θέματος, που έρχεται τώρα να εμπλουτίσει την ελληνική βιβλιογραφία. Τα προηγούμενα έργα του Θόδωρου Καρζή, ή τουλάχιστον τα περισσότερα, έχουν αποσπάσει θερμότατες κριτικές και τιμητικές διακρίσεις: η 5τομη "Ιστορία της γυναίκας", Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, "Οι πατρίδες των Ελλήνων", Μεγάλη Περγαμηνή της Εστίας Νέας Σμύρνης και Βραβείο της Ένωσης Σμυρναίων, "Τα σωστά ελληνικά" και "Η εποποιία της γλώσσας", Βραβείο του Ιδρύματος Μπότση. Τόσο στις κριτικές, όσο και στις εισηγητικές εκθέσεις των βραβεύσεων υπογραμμίζεται ότι τα κείμενα του συγγραφέα είναι αξιόπιστα για τους ειδικούς και επαγωγά για το ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Στο δημοσιογραφικό τομέα, ο Θόδωρος Καρζής υπήρξε πολιτικός αρθρογράφος, Διευθυντής Ειδήσεων της Δημόσιας Τηλεόρασης, Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ και του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Ως Διευθυντής Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης και Διεθνών Σχέσεων της ΕΡΤ εκπροσώπησε για χρόνια την Ελλάδα στους διεθνείς οργανισμούς Universite Radiophonique et Televisuelle Internationale (URTI, Παρίσι) και Comite Europeen de Television Scolaire (CETS, Βρυξέλλες). Πρόεδρος και, στη συνέχεια, επίτιμος πρόεδρος του Centre Mediterraneen de la Communication Audiovisuelle (CMCA, Παρίσι-Μασσαλία).