Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ - Μ. Μπουκτσιν, Α. Ρόμπερτς

Μαλακό εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
Συγγραφείς: Μ. Μπουκτσιν, Α. Ρόμπερτς
Εκδόσεις: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Έτος εκδόσεως: 1980
Αριθμός σελίδων: 96
Διαστάσεις: 21x14
---
Κατανοημένη όμως πλατιά, η οικολογία ασχολείται με την ισορροπία της φύσης. Στο μέτρο που η φύση συμπεριλαμβάνει και τον άνθρωπο, η επιστήμη ασχολείται βασικά με τον εναρμονισμό ανθρώπου και φύσης. Αυτή η οπτική έχει εκρηχτικές συνέπειες. Οι εκρηχτικές συνέπειες μιας οικολογικής προσέγγισης προέρχονται όχι μόνο απ’ το γεγονός ότι η οικολογία αποτελεί ουσιαστικά μια κριτική επιστήμη - είναι πραγματικά κριτική σ’ ένα βαθμό που δεν κατόρθωσαν να φθάσουν τα πιο ριζοσπαστικά συστήματα της πολιτικής οικονομίας - αλλά κι επειδή είναι επίσης μια ενοποιητική κι ανοικοδομητικής επιστήμη. Αυτή η ενοποιητική κι ανοικοδομητική πλευρά της οικολογίας, ανεπτυγμένη ως τις τελικές της συνέπειες, οδηγεί άμεσα σε αναρχίζουσες περιοχές της κοινωνικής σκέψης. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, είναι αδύνατο να κατορθωθεί ο εναρμονισμός ανθρώπου και φύσης, δίχως τη δημιουργία μιας ανθρώπινης κοινότητας, η οποία να ζει σε μια διαρκή ισορροπία με το φυσικό της περιβάλλον. (Απόσπασμα πό την εισαγωγή της έκδοσης)
 
Ο Μπούκτσιν γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη τον Ιανουάριο του 1921 από γονείς Ρώσους-εβραίους μετανάστες. Η γιαγιά του, από την πλευρά της μητέρας του, φρόντισε από πολύ νωρίς να εμποτίσει τον μικρό Μάρεϊ με τις ελευθεριακές ιδέες, αφού η ίδια συμμετείχε παλιότερα σε ένα κίνημα που εκδηλώθηκε στην τσαρική Ρωσία. Ο Μπούκτσιν κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 1929-32, και ενώ ήταν μόλις 9 ετών, οργανώθηκε στην κομμουνιστική νεολαία, αλλά το 1939 μετά το σύμφωνο Μολότωφ- Ρίμπεντροπ (1939) μεταξύ Σοβιετικών και Ναζί διεγράφη λόγω αναρχοτροτσκιστικών αποκλίσεων. Εντωμεταξύ, είχε δηλώσει εθελοντής για το μέτωπο του ισπανικού εμφυλίου, αλλά η αίτησή του απορρίφθηκε λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Αργότερα, πέρασε στον τροτσκισμό από τον οποίο γρήγορα απογοητεύτηκε. Υπήρξε εργάτης σε χυτήριο του Νιου Τζέρσεϋ, ενώ ως εργάτης σε αυτοκινητοβιομηχανία κατά τη διάρκεια της μεγάλης απεργίας της Τζένεραλ Μότορς, υιοθέτησε την αντιεξουσιαστική σκέψη. Δημοσίευσε δεκάδες βιβλία, δίδαξε στα «ελεύθερα πανεπιστήμια» της Νέας Υόρκης, στο Στάτεν Άιλαντ (CityCollegeUniversitySystem) και έγινε τακτικός καθηγητής στο Νιου Τζέρσεϋ (RamapoCollege). Επίσης, υπήρξε συνιδρυτής του Ινστιτούτου Κοινωνικής Οικολογίας (InstituteforSocialEcology) στο Βερμόντ το οποίο διηύθυνε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Μπούκτσιν, έπασχε χρόνια από σκλήρυνση κατά πλάκας, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει προβλήματα κίνησης που συνεχώς επιδεινώνονταν. Τα τελευταία χρόνια μετακινούνταν με αναπηρικό καρότσι και ακολουθούσε βαριά φαρμακευτική αγωγή. Ωστόσο, η ασθένειά του δεν τον εμπόδιζε να δουλεύει ακατάπαυστα μέχρι το τέλος της ζωής του για την ολοκλήρωση του τετράτομου έργου του Η Τρίτη Επανάσταση (The Third Revolution). Τους τελευταίους εφτά μήνες της ζωής του είχε προβλήματα με την καρδιά του.