Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ [ΚΕΙΜΕΝΟΝ - ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ] - Υπό Ιωάννου Θ. Κολιτσάρα

Σκληρόδετο / Δερματόδετο βιβλίο.
Χρυσοτυπίες στην ράχη.
Εικονογράφηση εντός κειμένου. Χάρτες στο τέλος του βιβλίου.
Γλώσσα αρχαία ελληνική και ερμηνευτική απόδοση σε καθαρεύουσα.
Πολύ καλή κατάσταση. 
Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΤΑ ΤΕΣΣΑΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
Κείμενον - Ερμηνευτική απόδοσις: ΥΠΟ ΙΩΑΝΝΟΥ Θ. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ
Εκδόσεις: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ Η "ΖΩΗ"
Έτος εκδόσεως: χ. χ. (δεκαετία 1960)
Σελίδες: 544
Διαστάσεις: 20 Χ 15
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ
ΛΕΞΙΚΟΝ
ΧΑΡΤΕΣ
---
Από τον πρόλογο: Εις την παρούσαν εργασίαν κατεβλήθη προσπάθεια να αποδοθή όσον το δυνατόν ακριβέστερον και δια βραχέων το νόημα των θεόπνευστων κειμένων. Βοηθήματά μας δι' αυτήν υπήρξαν, εκτός των πατερικών έργων, παλαιότεροι και νεώτεραι ερμηνείαι και σχόλια εις την Καινήν Διαθήκην. Γνώρισμα αυτής είναι εκτός των άλλων, και το ότι προτάσσονται σύντομοι επιγραφαί εις την αρχήν εκάστου κεφαλαίου προς δήλωσιν του περιεχομένου του, χωρίζουν δε μεταξύ των αι ενότητες των κεφαλαίων δια μικρών διαστημάτων.
 
Ο Ιωάννης Κολιτσάρας, Έλληνας εθνικιστής, διδάκτορας της Θεολογίας, ελλογιμώτατος θεολόγος, ενθουσιώδης και χαρισματικός παιδαγωγός, Γυμνασιάρχης επί τιμή, γεννήθηκε το 1903 στο χωριό Νεοχώριο της τότε επαρχίας Μεσολογγίου στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και πέθανε το 1989 στην Αθήνα.
Ο Κολιτσάρας ήταν άγαμος και δεν άφησε απογόνους.
Πατέρας του Ιωάννη, που ήταν μοναχοπαίδι και σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του, ήταν ο Θεοχαράλαμπος Κολιτσάρας. Ο Ιωάννης παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκυκλίου εκπαιδεύσεως στο εξατάξιο Δημοτικό σχολείο της γενέτειρας του και τα μαθήματα του Γυμνασίου στο Μεσολόγγι. Τον Σεπτέμβριο του 1920 γράφτηκε στη Θεολογική σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και εκείνη την περίοδο ήρθε σε επαφή με ανθρώπους της Αδελφότητος Θεολόγων «Ζωή» και άρχιζε να εργάζεται στο τυπογραφείο της αδελφότητος.
Τον Ιούλιο του 1924 ο Κολιτσάρας αποφοίτησε από τη Θεολογική σχολή με το βαθμό Άριστα και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου διορίστηκε καθηγητής της δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως στο Ελληνικό Σχολείο Αιτωλικού, ενώ από το Φθινόπωρο του 1925 και για τα επόμενα πέντε σχολικά έτη εργάστηκε στην Ιερατική Σχολή, το Ιεροδιδασκαλείο Μεσολογγίου.
Το 1929, ο Κολιτσάρας μετατέθηκε στη Μονή Βελλάς καθώς υπήρξε προσωπική επιλογή του τότε Μητροπολίτη Σπυρίδωνος. Το Γυμνάσιο Βελλάς είχε προσωρινή λειτουργία και ιδρύθηκε το 1936 επί Σχολάρχου Ιωάννη Κολιτσάρα, ο οποίος ήταν και ο εμπνευστής της προτάσεως. Ο Κολιτσάρας ανέλαβε τη διεύθυνση του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς το Σεπτέμβριο του 1936, έως τότε ήταν καθηγητής της Σχολής. Στη διάρκεια της εκεί παρουσίας του οργάνωσε το Ιεροδιδασκαλείο μορφώνοντας ικανούς διδασκάλους και ιερείς, ενώ με τη συνεργασία του φιλολόγου καθηγητού Κωνσταντίνου Γκράτσιου, συνέταξαν το Αναλυτικό και Ωρολόγιο Πρόγραμμα στο οποίο προβλεπόταν χρόνος για ελεύθερες δραστηριότητες και ψυχαγωγία των μαθητών, αλλά και στη σύνταξη του Γενικού Κανονισμού της Σχολής το 1932. Εισηγήθηκε και εφαρμόστηκαν στη Σχολή: η υπηρεσία του ειδικού καθηγητή κάθε τάξεως, [ordinarius], η ίδρυση και λειτουργία στη Βελλά 4 τάξεων 8/ταξίου Γυμνασίου τις περιόδους 1936-1940 και 1945-1956, η λειτουργία κατώτερων εκκλησιαστικών φροντιστηρίων για την κατάρτιση ιερέων της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων κατά τις περιόδους 1932-1940 και 1940-1959 και η ονομασία «Πρότυπο» για το Δημοτικό Σχολείο της Σχολής. Την περίοδο 1935-1937 ολοκληρώθηκε η κατασκευή της μισής ανατολικής πτέρυγας του διδακτηρίου και τοποθετήθηκαν νέοι λουτήρες, ενώ το 1937 το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς αναβαθμίστηκε σε 6/τάξιο Σχολή κατά τον τύπο και το πρότυπο της «Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής» Αθηνών.
Ο Κολιτσάρας παρέμεινε στη Βελλά μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 και την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Τότε μετατέθηκε στην Αθήνα και εργάστηκε ως καθηγητής μέχρι το 1945 που υπέβαλε την παραίτηση του προκειμένου να ασχοληθεί με το ιεραποστολικό έργο της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή», στο πνευματικό έργο της οποίας αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά. Ο Κολιτσάρας αφοσιώθηκε στην δημιουργία της «Χριστιανικής Ενώσεως Εκπαιδευτικών Λειτουργών», [Χ.Ε.Ε.Λ.] και την έκδοση του περιοδικού της, ενώ υπήρξε ο ιδρυτής και πρόεδρος της αλλά συγχρόνως εκδότης και διευθυντής αρχικά του περιοδικού «Δελτίον» της οργανώσεως το οποίο μετά τον Ιανουάριο του 1957 και το τεύχος 72 μετονομάστηκε σε «Ελληνοχριστιανική Αγωγή». Η οργάνωση στην ακμή της έφτασε να περιλαμβάνει στις τάξεις της περί τα 1500 μέλη. Ενδεικτικό της απηχήσεως του κατηχητικού έργου, των κηρυγμάτων και των διαλέξεων του σε κοινωνικά ζητήματα είναι η επιστολή που δημοσιεύθηκε στις 26 Μαΐου του 1948 σε Αθηναϊκή εφημερίδα. Ο επιστολογράφος, ο τότε στρατιώτης Δημήτριος Κυρίτσης που υπηρετούσε στον 7ο Λόχο του 3ου Τάγματος Σκαπανέων στη Μακρόνησο υπό τον Λοχαγό Παναγιώτη Σκαλούμπακα, γράφει:
«Ευρισκόμενος εις τάς Αθήνας επ' αδεία επεσκέφθην τόν Απόστολον Παύλον και ήκουσα μίαν από τας ολίγας διαλέξεις του θεολόγου κ. Ι, Κολιτσάρα με θέμα: «Κομμουνισμός και Χριστιανισμός». Ποιώ θερμότατη έκκλησιν όπως ο ιεροκήρυξ Ι. Κολιτσάρας αποσταλή εις Μακρόνησον και ομιλήσει πρός τους παραστρατημένους, των οποίων η ψυχή θα εμπνευσθή από το κήρυγμά του και οι νέοι θα έβρουν τον δρόμον τον», 
ενώ αναλόγως θερμή ήταν και η συνηγορία της εφημερίδος προς το Υπουργείο των Στρατιωτικών. Ο Κολιτσάρας υπήρξε για περισσότερα από δώδεκα έτη ο βασικός ιεροκήρυκας στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης, τον πρώην Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.
Ο Ιωάννης Κολιτσάρας ως θεολόγος καθηγητής «Είχε βαθειά και πλατιά μόρφωση θεολογική, παιδαγωγική και εγκυκλοπαιδική ...{...}... Ο λόγος του ήταν πάντοτε μεστός πνεύματος και σοφίας, πειστικός και διδακτικός...». Από το 1942 ήταν συντάκτης του περιοδικού της Αδελφότητος Θεολόγων «Ζωή» και συνεργάτης των περιοδικών «Ακτίνες» και «Ζωή του Παιδιού». Ο Κολιτσάρας τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορία του του περιοδικού «Δελτίον» της «Χριστιανικής Ενώσεως Εκπαιδευτικών Λειτουργών», [Χ.Ε.Ε.Λ.], ήταν, ουσιαστικά, ο μόνος αρθρογράφος γράφοντας τα κύρια άρθρα, τα επιστημονικά, τα κοινωνικά αλλά και τα χρονικά, ενώ αργότερα συνέχισε να γράφει το κύριο άρθρο, τα χρονικά, δηλαδή σχόλια και κρίσεις για επίκαιρα θέματα, καθώς και βιβλιογραφίες. Η στήλη των «Χρονικών» παρέμεινε στην αρμοδιότητα του, από το πρώτο τεύχος του περιοδικού μέχρι και το θάνατο του Κολιτσάρα.
Έγραψε σημαντικά θεολογικά έργα, παιδαγωγικά βιβλία καθώς και σχολικά εγχειρίδια.