Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ - Albert Einstein, Leopold Infeld

Βιβλίο με μαλακό εξώφυλλο.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πλούσια εικονογράφηση, γραφήματα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
Συγγραφείς: ALBERT EINSTEIN, LEOPOLD INFELD
Μετάφραση - Συμπλήρωμα: ΕΥΤ. ΜΠΙΤΣΑΚΗ
Εκδόσεις: ΔΩΔΩΝΗ
Έτος εκδόσεως: 1978
Σελίδες: 304
Διαστάσεις: 21 Χ 14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση
Πρόλογος
ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ
Το μεγάλο μυθιστόρημα μυστηρίου
Το πρώτο οδηγητικό νήμα
Διανύσματα
Το αίνιγμα της κίνησης
Μένει ένα ίχνος
Η θερμότητα είναι ουσία;
Τα βαγονάκια
Η σχέση των άξιών
Το φιλοσοφικό υπόβαθρο
Η κινητική θεωρία της ύλης
ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ
ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΠΕΔΙΟ, ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
Το πεδίο σαν παράσταση
Τα δύο βάθρα της θεωρίας του πεδίου
Η πραγματικότητα του πεδίου
Πεδίο και αιθέρας
Το σύστημα αναφοράς
Αιθέρας και κίνηση
Χρόνος, διάστημα, σχετικότητα
Σχετικότητα και μηχανική
Το χωροχρονικό συνεχές
Η γενική θεωρία της σχετικότητας
Μέσα και έξω από τον ανελκυστήρα
Η γεωμετρία και το πείραμα
Η γενική θεωρία της σχετικότητας και η επαλήθευση της
Πεδίο και ύλη
ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΤΑ ΚΒΑΝΤΑ
Συνέχεια και ασυνέχεια
Στοιχειώδη κβάντα ύλης και ηλεκτρισμού
Τα κβάντα φωτός
Το φάσμα του φωτός
Τα κύματα ύλης
Τα κύματα πιθανότητας
Φυσική και πραγματικότητα
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ
---
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: Το βιβλίο πραγματεύεται την εξέλιξη των βασικών θεωριών της φυσικής. Ασχολείται λοιπόν με μια θεμελιώδη επιστήμη, που σημάδεψε την εποχή μας, τόσο στο τεχνολογικό, όσο και στο γνωσιοθεωρητικό επίπεδο. Οι συγγραφείς δεν ασχολούνται με επί μέρους έννοιες και θεωρίες. Μέσα στον ανεξάντλητο χώρο των εννοιών και των σχέσεων, αναζητούν το θεμελιακό: τα οδηγητικά νήματα και τις κεντρικές έννοιες που καθόρισαν την εξέλιξη αυτής της επιστήμης. Έτσι εκθέτουν με τρόπο ιστορικό την άνοδο και την παρακμή της μηχανιστικής αντίληψης, τη διαμόρφωση της έννοιας του πεδίου, και τέλος το ξεπέρασμα της μηχανιστικής κοσμοεικόνας, με τη διαμόρφωση των θεωριών της σχετικότητας και των κβάντα.
 
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν (Ουλμ, 14 Μαρτίου 1879 – Πρίνστον, 18 Απριλίου 1955) ήταν Γερμανός φυσικός εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για το Φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας και από πολλούς θεωρείται ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και ένας απ'τους μεγαλύτερους όλων των εποχών. Εξέδωσε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, καθώς και 151 συγγράμματα για το ευρύ κοινό.
Είναι πιο γνωστός στο ευρύ κοινό ιδιαίτερα για τον τύπο του E=mc² που αναφέρεται από πολλούς ως «η πιο διάσημη εξίσωση στη φυσική».
Η επίδραση των ανακαλύψεων του Αϊνστάιν σχετικά με την φύση του χώρου και του χρόνου, εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας σε φυσική, κοσμολογία, και μαθηματικά, ενώ το επώνυμο του χρησιμοποιείται συχνά ως χαρακτηρισμός για να δηλώσει πως κάποιος έχει υψηλή ευφυΐα.
 
Ο Λεόπολντ Ίνφελντ (20 Αυγούστου 1898 – 15 Ιανουαρίου 1968) ήταν Πολωνός φυσικός, ο οποίος εργάστηκε κυρίως στην Πολωνία και στον Καναδά (1938–1950). Ήταν υπότροφος των Ροκφέλερ στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ (1933-1934) και μέλος της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών.