ΕΠΙΤΟΜΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ (1892) - Υπό Α. Ν. Γιάνναρη
Δύο σκληρόδετοι τόμοι.
Δίτομο έργο. Ολοκληρωμένο.
Ιδιωτική βιβλιοδεσία εποχής.
Δερμάτινες ράχες με χρυσοτυπίες και ακμές.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΕΠΙΤΟΜΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ
ΜΕΤΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΝ
ΣΥΣΤΑΣΕΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΕΚΔΟΣΙΣ Β' ΒΕΛΤΙΩΝ
ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ Α - Κ
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ Λ - Ω
Συγγραφέας: ΥΠΟ Α. Ν. ΓΙΑΝΝΑΡΗ
Εκδότης: ΑΝΕΣΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Τόπος εκδόσεως: ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΑΝΕΣΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
Έτος εκδόσεως: 1892
Σελίδες: 2784
Διαστάσεις εκάστου τόμου: 19 Χ 14
---
Ο Αντώνιος Ν. Γιάνναρης ή Γιανναράκις, (Λάκκοι Χανίων, 1852 - σε πλοίο προς την Αμερική, 1909) ήταν Έλληνας φιλόλογος και γλωσσολόγος, οπλαρχηγός της Κρητικής επανάστασης του 1895 με 1898 και ανιψιός του οπλαρχηγού Χατζημιχάλη Γιάνναρη.
Γεννήθηκε στους Λάκκους του σημερινού νομού Χανίων. Ο πατέρας του Νικόλαος Γιάνναρης ήταν αδελφός του οπλαρχηγού Χατζημιχάλη Γιάνναρη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αθήνας και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Γερμανία. Από το 1896 άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Αγίου Ανδρέα στην Σκωτία. Πήρε μέρος στη Κρητική Επανάσταση του 1889 και ανακηρύχτηκε μάλιστα πρόεδρος της επαναστατικής συνέλευσης στον Ομαλό Χανίων. Διετέλεσε Γενικός Επιθεωρητής των Σχολείων της Κρήτης, κατά την περίοδο που το νησί ήταν αυτόνομο. Το 1904 φυλακίστηκε στα Χανιά για την αντιπολιτευτική του δραστηριότητα εναντίον του ύπατου αρμοστή πρίγκηπα Γεωργίου.
Μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του διέθεσε ο Γιάνναρης για τη συγγραφή διαφόρων λεξικών. Το 1888 συνέγραψε γερμανοελληνικό λεξικό, αργότερα αγγλοελληνικό, όπως επίσης και σε άλλες γλώσσες, ενώ συνέγραψε ακόμη βιβλία εκμάθησης μεθόδων της αγγλικής, γαλλικής και γερμανικής γλώσσας. Το σπουδαιότερο από τα δημοσιεύματά του είναι η Ιστορική γραμματική της ελληνικής γλώσσας (Αγγλικά: An Historical Greek Grammar chiefly of the Attic Dialect, as written and spoken from Classical Antiquity down to the Present Time, Λονδίνο 1897) ιδίως της αττικής διαλέκτου, όπως γράφτηκε και χρησιμοποιήθηκε από την κλασική αρχαιότητα ως τη εποχή που γράφτηκε το έργο.
