ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ - επιμ. Κλέωνος Παράσχου, εκδόσεις "ΑΕΤΟΣ"
Σκληρόδετο / Πανόδετο βιβλίο.
Απλικέ με χρυσοτυπίες στην ράχη.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ
Συγγραφέας: ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ
Επιμέλεια: ΚΛΕΩΝ ΠΑΡΑΣΧΟΣ
Εκδόσεις: ΑΕΤΟΣ
Έτος εκδόσεως: 1952
Σελίδες: 398
Διαστάσεις: 25 Χ 18
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
- ΕΙΣΑΓΩΓΗ
- Η Πάπισσα Ιωάννα
- Σκαλαθύρματα
- Θρησκευτικαί μελέται
- Επιστημονικαί μελέται
- Σατιρικά
- Πολτικά άρθρα και μελέται
- Ταξείδια
- Διπλωματικαί μελέται
- Χρονικά
- Λογοτεχνική κριτική
- Γλωσσικαί μελέται
- Καλλιτεχνικαί μελέται
- Αφηγήματα
- Ποικίλα
- Σκέψεις
- Επιστολαί
---
Ο Εμμανουήλ Ροΐδης (28 Ιουνίου 1836 – 7 Ιανουαρίου 1904) ήταν σημαντικός Έλληνας λογοτέχνης και δοκιμιογράφος. Θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα, ενώ το έργο του καλύπτει πολλά διαφορετικά είδη, όπως το μυθιστόρημα, το διήγημα, τις κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα.
Ο Ροΐδης θεωρείται ότι είναι ο πρώτος που καθιέρωσε προσωπικό ύφος στη νεοελληνική λογοτεχνία. Το βασικό χαρακτηριστικό του είναι το χιούμορ και η ειρωνεία, που επιτυγχάνεται κυρίως με την απροσδόκητη σύναψη αταίριαστων λέξεων και εννοιών. Ο ίδιος είχε παρομοιάσει το ύφος του με την μέθοδο της «κολοκυνθοπληγίας», δηλαδή του χτυπήματος στο κεφάλι του αναγνώστη με μια ξερή κολοκύθα. Αυτό ήταν, όπως εξηγούσε, ένα «ανθυπνωτικόν φάρμακον», δηλαδή ο μόνος τρόπος για να κρατάει σε ενδιαφέρον και εγρήγορση τον (απαίδευτο) Έλληνα αναγνώστη. Ο Ροϊδης θεωρείται στυλίστας της καθαρεύουσας.
Ο Κλέων Παράσχος (Πύργος, Βόρεια Θράκη 1894 - Αθήνα 1964) ήταν κριτικός καί ποιητής.
Σπούδασε οικονομικά καί λογιστικά στο πανεπιστήμιο της Ελβετίας από το 1913 εως το 1915. Διετέλεσε καθηγητής της γαλλικής γλώσσας το 1917. Υπήρξε δημοσιογράφος σε πολλές Αθηναϊκές εφημερίδες. Για ενα διάστημα εργάστηκε καί στο Υπουργείο Τύπου. Παρέμεινε κυρίως ως κριτικός τέχνης παρά το γεγονός ότι επεδίωξε συστηματικά μια θέση στην ποίηση. Το 1939 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Κριτικής για το έργο του Μορφές και ιδέες και το 1956 το Κρατικό Βραβείο δοκιμίου.
