ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ) - Π. Ν. Τρεμπέλας

Σκληρόδετο / Δερματόδετο βιβλίο.
Χρυσοτυπίες στο εξώφυλλο και στην ράχη.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 
(ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Συγγραφέας: Π. Ν. Τρεμπέλας
Εκδόσεις: ΣΩΤΗΡ (ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ)
Έτος εκδόσεως: 1997
Αριθμός σελίδων: 578
Διαστάσεις: 24x16
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΤΜΗΜΑ Α΄.
ΚΕΦ.Α΄. Η έννοια της Δογματικής και του Δόγματος και ο χαρακτήρ ταύτης ως επιστήμης εν σχέσει προς τα άλλα Θεολογικά μαθήματα
ΚΕΦ.Β΄. Πηγαί της Δογματικής
ΚΕΦ.Γ΄. Μέθοδος και Διαίρεσις της Δογματικής
ΚΕΦ.Δ΄. Ιστορία της Δογματικής
ΤΜΗΜΑ Β΄. ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΑΡΧΑΙ ΤΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ
ΚΕΦ.Ε΄. Η θρησκεία
ΚΕΦ.ΣΤ΄. Η Ααποκάλυψις
ΚΕΦ.Ζ΄. Η Αγία Γραφή
ΚΕΦ.Η΄. Η Αποστολική Παράδοσις
ΒΙΒΛΙΟΝ Α΄. Ο ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΔΥΝΑΣΤΗΣ
ΚΕΦ.Α΄. Το γνωστόν του Θεού
ΚΕΦ.Β΄. Η ορθή περί Θεού έννοια
ΚΕΦ.Γ΄. Αι ιδιότητες του Θεού εν γένει και η κατάταξις αυτών
ΚΕΦ.Δ΄. Θείαι ιδιότητες σχετιζόμεναι προς τον τρόπον της θείας υπάρξεως
ΚΕΦ.Ε΄. Προσόντα του Θεού σχετιζόμενα προς τον τρόπον της ενεργείας αυτού
ΚΕΦ.ΣΤ΄. Το περί Τριαδικού Θεού δόγμα γενικώτερον
ΚΕΦ.Ζ΄. Το περί Τριαδικού Θεού δόγμα ειδικώτερον
ΚΕΦ.Η΄. Γνωριστικά των θείων υποστάσεων ιδιώματα
ΚΕΦ.Θ΄. Τα υποστατικά ιδιώματα εν σχέσει προς την ταυτότητα της θείας ουσίας ειδικώτερον
ΒΙΒΛΙΟΝ Β΄. Ο ΥΨΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΕΞΩ ΕΑΥΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ
ΤΜΗΜΑ Α΄.
ΚΕΦ.Α΄. Η δημιουργία του κόσμου
Ο Θεός Δημιουργός του παντός
Η εκ του μηδενός Δημιουργία
Η Δημιουργία εν σχέσει προς τον χρόνον
Χαρακτηριστικά της δημιουργικής ενεργείας
Ο σκοπός της Δημιουργίας
Τάξις της Δημιουργίας
ΚΕΦ.Β΄. Η Πρόνοια του Θεού
ΚΕΦ.Γ΄. Η συντήρησις της Δημιουργίας
ΚΕΦ.Δ΄. Η υπό του Θεού Κυβέρνησις του παντός
Η Κυβέρνησις του κόσμου γενικώς
Η Κυβέρνησις του Θεού εν σχέσει προς την συνέργειαν και ελευθερίαν του ανθρώπου
ΤΜΗΜΑ Β΄. Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΚΕΦ.Ε΄. Ο κόσμος των αγγέλων
ΚΕΦ.ΣΤ΄. Οι εκπεσόντες άγγελοι
ΚΕΦ.Ζ΄. Η καταγωγή του ανθρώπου και η αρχέγονος αυτού κατάστασις
Η δημιουργία του ανθρώπου
Τα συστατικά του ανθρώπου
Το κατ'εικόνα και το καθ'ομοίωσιν
Η αρχέγονος κατάστασις του ανθρώπου
ΚΕΦ.Η΄. Η πτώσις και αι επακολουθήσασαι συνέπειαι
Ο πειρασμός, η πρώτη παράβασις και αι εξ αυτής άμεσοι συνέπειαι
Κληρονομικότης του προπατορικού αμαρτήματος
Η ουσία του προπατορικού αμαρτήματος
Αι κατά της αμαρτίας επακολουθήσασαι ποιναί ειδικώτερον
---
Η Εισαγωγή εις την Δογματικήν δέον να περιλαμβάνη παν ό,τι σχετίζεται προς την ονομασίαν και τον εν γένει χαρακτήρα αυτής ως επιστήμης, δυνάμενον δε να αποσαφήση τα κατά την έννοιαν, τας πηγάς, την αφετηρίαν, τους σκοπούς και τας μεθόδους αυτής, έτι δε και να εμφανίση την δια μέσου των αιώνων εξέλιξιν και διαμόρφωσιν αυτής, καθώς και τας αρχάς και προϋποθέσεις, επί των οποίων ως επί θεμελίων λίθων βασίζεται το όλον οικοδόμημα αυτής. Η προσιδιάζουσα δ' αυτή εις την Εισαγωγήν της Δογματικής ύλη επί το μεθοδικώτερον εξεταζόμενη και εκτιθέμενη θα ενεδείκνυτο να διαιρεθή εις δύο τμήματα. Και εις μεν το πρώτον εξ αυτών θα ηδύνατο να εξετασθή η έννοια της Δογματικής και του αποτελούντος το περιεχόμενον ταύτης Δόγματος, ο χαρακτήρ αυτής ως επιστήμης, καθώς και η θέσις ταύτης μεταξύ των άλλων μαθημάτων της θεολογικής επιστήμης, είτα δε και αι πηγαί και αι μέθοδοι αυτής, και εν τέλει η ιστορία ταύτης. Το δεύτερον δε τμήμα της Εισαγωγής θα έπρεπε να περιλάβη τα κατά τας θεμελιώδεις της Δογματικής αρχάς, η μη παραδοχή των οποίων κλονίζει το όλον οικοδόμημα αυτής εκθέτουσα τούτο εις άμεσον κίνδυνον καταρρεύσεως. Ούτω το τμήμα τούτο δέον να ενδιατρίψη περί την έκθεσιν ακριβούς θεωρίας τόσον περί του θρησκευτικού συναισθήματος εν γένει, όσον και περί θείας Αποκαλύψεως, καθώς και περί των θεοπνεύστων πηγών ταύτης. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
 
Ο Παναγιώτης Τρεμπέλας (1886 - 1977) ήταν Έλληνας θεολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου.
Γεννήθηκε το 1886 στη Στεμνίτσα της Γορτυνίας. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στο Β΄ Γυμνάσιο Πατρών και έπειτα σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας αναγορεύθηκε διδάκτορας.
Το 1918 εξελέγη έκτακτος καθηγητής της έδρας της Ιστορίας των Ομολογιών, χωρίς όμως και να διοριστεί, κατά μία άποψη ακολουθώντας την συμβουλή του πνευματικού του πατρός Ευσέβιου Ματθόπουλου, και το 1939 τακτικός καθηγητής της Πρακτικής Θεολογίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε ως το 1957 διάφορα μαθήματα. Διετέλεσε δύο φορές κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής, κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1944-1945 και 1951-1952. Λόγω οικογενειακών δυσκολιών και πνευματικής στράτευσης στο έργο της "Ζωής", δεν θα καταστεί δυνατόν να μετεκπαιδευτεί στο εξωτερικό, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε να αποκτήσει καλή γνώση των ξένων γλωσσών (αγγλικά και γαλλικά).
Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε στην αδελφότητα «Ζωή», καθώς ήταν ένα από τα ιδρυτικά της στελέχη και συντάκτης του ομώνυμου περιοδικού από το 1911 έως τον Ιούλιο του 1959, και αργότερα στην αδελφότητα «Σωτήρ», όπου εντάχθηκε το 1960 μαζί με άλλα μέλη, διαχωρίζοντας την θέση του ως προς την προοπτική της αδελφότητας «Ζωή» και αποχωρώντας από αυτήν.
Το 1967 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1976 επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έτσι είναι ο δεύτερος από την ίδρυση της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετά τον καθηγητή Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, που τιμάται με αυτήν την ύψιστη διάκριση. Βολιδοσκοπήθηκε, χωρίς όμως και να του γίνει επίσημη πρόταση, για το αν ήθελε να εκλεγεί μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, και αρνήθηκε.
Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου του 1977 στην Αθήνα.