ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (1921) [Α' έκδοση] - Α. Κ. Τραυλαντώνη

Σκληρόδετο / Δερματόδετο βιβλίο.
Ιδιωτική βιβλιοδεσία.
Φέρει αυτοκόλλητη ετικέτα του τίτλου στην ράχη.
Γλώσσα καθαρεύουσα και δημοτική, πολυτονικό σύστημα.
Καλή κατάσταση. 
Α' έκδοση.
Συλλογή διηγημάτων.
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
ΤΟΜΟΣ Α'
Συγγραφέας: Α. Κ. ΤΡΑΥΛΑΝΤΩΝΗΣ
Εκδόσεις: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΧΑΗΛ Σ. ΖΗΚΑΚΗ
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Έτος εκδόσεως: 1921
Σελίδες: 188 + κατάλογος βιβλίων των εκδόσεων Ζηκάκη
Διαστάσεις: 20,5 Χ 13,5
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Η ΟΛΥΜΠΙΑ
Ο ΚΟΨΟΠΟΔΑΡΟΣ
Η ΕΞΑΔΕΛΦΗ
ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ
ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ
Η ΑΔΕΛΦΗ ΚΑΤΑΦΥΓΗ
ΣΩΣΤΟΙ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ
ΦΟΥΡΝΟΣ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ
---
Ο Αντώνης Τραυλαντώνης (1867-1943) γεννήθηκε στο Μεσολόγγι, γιος του εμπόρου Κωνσταντίνου Χρυσικόπουλου. Η μητέρα του λεγόταν Κυράνα και εκτός από τον Αντώνη είχε άλλον ένα γιο το Νίκο και μια κόρη τη Βασιλική. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μελέτησε μόνος ιταλικά, γαλλικά και γερμανικά. Διορίστηκε στη Δημόσια Εκπαίδευση και εργάστηκε σε πολλές πόλεις της επαρχίας, ιδιαίτερα στην Κέρκυρα, ενώ διετέλεσε επίσης μέλος του κεντρικού εποπτικού συμβουλίου για τη Δημοτική Εκπαίδευση και πρόεδρος του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου από το 1924 ως το 1925. Στην τελευταία θέση του διακρίθηκε για τις προοδευτικές εκπαιδευτικές ιδέες του, ιδιαίτερα στο χώρο της διδασκαλίας της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας.
Το 1925 αποχώρησε από τον εκπαιδευτικό χώρο και αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο δήμο Ζωγράφου, ζώντας μια εξαιρετικά λιτή ζωή. Πέθανε από τις κακουχίες κατά τη διάρκεια της Κατοχής το 1943 στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού.
Αναφέρεται ως σεμνός και μοναχικός άνθρωπος. Η πρώτη εμφάνιση του Τραυλαντώνη στη λογοτεχνία σημειώθηκε το 1890 οπότε άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα στην εφημερίδα Αττική. Ακολούθησε από το 1892 συνεργασία του με την εφημερίδα Άστυ, όπου δημοσίευσε το εκτενές πεζογράφημα Διετής Θητεία, ενώ γνωστό στο ευρύτερο κοινό τον κατέστησε η νουβέλα Η εξαδέλφη που δημοσιεύτηκε στο Άστυ επίσης το 1895. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά (όπως ο Παρνασσός, η Εστία, η Ανάπλασις, η Λαογραφία). Άριστος γνώστης της αρχαίας ελληνικής και λατινικής γλώσσας στράφηκε σύντομα από την καθαρεύουσα στη δημοτική.
Η γραφή του εντάσσεται στο χώρο της ρεαλιστικής ηθογραφίας με παράλληλη παρουσία αυτοβιογραφικών και φυσιολατρικών, ποιητικών και ψυχογραφικών στοιχείων. Στη θεματική του κυριαρχούν η καθημερινή ζωή, ο έρωτας και η διάσταση ανάμεσα στην κοινωνική και ατομική ηθική, ενώ στα πρώτα του έργα δανείστηκε θέματα από τη ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα.