ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΙ (1848) - Υπό Κ. Ηροκλέους Βασιάδου

Σκληρόδετο βιβλίο.
Βιβλιοδεσία εποχής.
Εξώφυλλα με ταπετσαρίες εποχής.
Δερμάτινη ράχη με χρυσοτυπίες και ακμές.
Τόμος Α' (σημ.: ολοκληρωμένο έργο, δεν υπάρχουν άλλοι τόμοι).
Γλώσσα καθαρεύουσα και αρχαία ελληνική.
Καλή κατάσταση. 32 φύλλα του βιβλίου φέρουν εσωτερικές οριζόντιες εγκοπές οι οποίες είναι επιδιορθωμένες με αόρατη ματ κολλητική ταινία (ειδική για βιβλία). Οι εγκοπές αυτές δεν επηρεάζουν καθόλου την αναγνωσιμότητα των σελίδων [φωτο].  Το κείμενο του βιβλίου είναι πλήρες και ευανάγνωστο.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΙ
ΜΕΤΑ
Προλεγομένων Ιστορικών και Αρχαιολογικών, Ρητορικών Οικονομιών, Σημειώσεων Κριτικών και Γραμματικών συνειλεγμένων εκ των αρίστων Εκδόσεων της σοφής και φιλολόγου Γερμανίας,
ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
Περιέχων τον Α' κατά Φιλίππου και τους τρεις Ολυνθιακούς.
Εκδίδονται υπό: Κ. ΗΡΟΚΛΕΟΥΣ ΒΑΣΙΑΔΟΥ (Του εκ Δελβινακίου της Ηπείρου)
Φιλοτίμω Δαπάνη: ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΑΛΛΙΑΔΟΥ
Εκδόσεις: ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ Α. ΚΟΡΟΜΗΛΑ & Π. ΠΑΣΠΑΛΗ
Διανομή: ΠΑΡΑ ΤΩ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΗ ΝΙΚΟΛΑΩ ΑΔΑΜΙΔΗ
Τόπος εκδόσεως: ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ
Έτος εκδόσεως: 1848
Σελίδες: ιζ' + 59 + 408
Διαστάσεις: 21 Χ 13,5 Χ 3
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΦΙΛΟΓΕΝΕΣΤΑΤΕ ΑΝΕΡ!
ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΝ Α' ΚΑΙ ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΥΣ
ΚΑΤΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Α'
ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΣ Α'
ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΣ Β'
ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΣ Γ'
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΥΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΤΟΥ ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΥ Α'
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΝ Β'
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΝ Γ'
ΠΙΝΑΞ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΗΜΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ
---
Ο Δημοσθένης (384 π.Χ. - 12 Οκτωβρίου 322 π.Χ.) ήταν Έλληνας πολιτικός και ρήτορας της αρχαίας Αθήνας. Οι λόγοι του αποτελούν σημαντική έκφραση της αθηναϊκής πνευματικής ικανότητας και παρέχουν μία εικόνα για την πολιτική και τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. Θεωρείται ο σημαντικότερος ρήτορας της αρχαιότητας και όλων των εποχών, μαθητής του Ισοκράτη και του Ισαίου.
Έγραψε περίπου 60 λόγους, 42 δικανικούς, 17 πολιτικούς, έναν πανηγυρικό, καθώς και διάφορες επιστολές. Σώθηκαν 56 προοίμια λόγων και 9 λόγοι χάθηκαν. Τα έργα του κυκλοφόρησαν σε πολλές εκδόσεις και σε διάφορες χώρες.
Οι «Φιλιππικοὶ»: Οι τέσσερις Φιλιππικοί λόγοι του Δημοσθένη απαγγέλθηκαν με προφανή σκοπό να συνεγείρουν τους Έλληνες των πόλεων κρατών της νότιας Ελλάδας εναντίον του Φιλίππου. Ο πρώτος Φιλιππικός γράφηκε το 351 π.Χ. (κατ' άλλους το 349 π.Χ.), ο δεύτερος το 344 π.Χ., ο τρίτος το 341 π.Χ., ενώ αμφισβητείται η γνησιότητα του τετάρτου και τελευταίου λόγου, ο οποίος θεωρείται κακότεχνη συρραφή αποσπασμάτων του Δημοσθένη. Από τους τέσσερις Φιλιππικούς του ο τρίτος θεωρείται ο πιο άριστος, «η μεγίστη των κατά Φιλίππου δημηγοριών» όπως έγραψε ο Διονύσιος ο Αλικαρνασεύς. Στο Φιλιππικό αυτό ο Δημοσθένης υπογραμμίζει τον κίνδυνο από την επιδρομή του Φιλίππου και επιδιώκει να εξεγείρει το λαό κατά του κινδύνου που διέρχεται η νότια Ελλάδα. Στον σφοδρό αυτόν αγώνα, που τον ενέπνεε μια τρικυμισμένη φιλοπατρία, ο Δημοσθένης περιέπεσε τόσο σε ακρότητες όσο και σε απρεπείς χαρακτηρισμούς, καθώς αποκάλεσε τον Φίλιππο βάρβαρο και τους άλλους προδότες, αλλά αυτά δεν αμαυρώνουν τη δόξα του, διότι έκανε έναν αγώνα «υπέρ των όλων».
Οι «Ολυνθιακοὶ»: Ο Δημοσθένης δεν εισακούεται και ο Φίλιππος προχωρεί ακάθεκτος στην πραγματοποίηση των σχεδίων του. Το 349 π.Χ. κηρύττει τον πόλεμο κατά των Ολυνθίων. Η Όλυνθος ήταν μία από τις αξιόλογες πόλεις της αρχαιότητας. Βρισκόταν στη βορειοδυτική πλευρά του Τορωναίου κόλπου. Όταν ο Φίλιππος μαχόταν κατά των Αθηναίων, οι Ολύνθιοι ήταν σύμμαχοί του. Ο Φίλιππος για αντάλλαγμα τους παραχώρησε δυο πόλεις, την Ποτίδαια και τον Ανθεμούντα, όταν όμως υπέταξε τη Θεσσαλία, προχώρησε προς τη Θράκη και νίκησε τους Φωκείς, οι Ολύνθιοι αντελήφθησαν ότι δεν είναι ασφαλείς και το 352 π.Χ. ζήτησαν ειρήνη με τους Αθηναίους. Όταν το 349 π.Χ. επιτέθηκε ο Φίλιππος, χρησιμοποιώντας ως πρόφαση το γεγονός ότι οι Ολύνθιοι αρνήθηκαν να του παραδώσουν τον αδελφό του Αρριδαίο που είχε καταφύγει στην πόλη τους, εκείνοι ζήτησαν βοήθεια με πρέσβεις τους από τους Αθηναίους. Οι οποίοι συγκάλεσαν συνέλευση όπου μίλησαν πολλοί ρήτορες, ανάμεσά τους και ο Δημοσθένης, που υπέδειξε στους Αθηναίους τι έπρεπε να κάνουν. Τρεις Ολυνθιακοί εκφωνήθηκαν, δεν είναι όμως γνωστό με ποια σειρά. Η Όλυνθος καταστράφηκε και ο Φίλιππος βρέθηκε στη Χαιρώνεια, το 338 π.Χ., όπου συνέτριψε τους Θηβαίους και τους Αθηναίους. Ο επικήδειος λόγος των πεσόντων Αθηναίων (1.000 περίπου) εκφωνήθηκε από το Δημοσθένη (και γράφτηκε από τον Λυσία), γεγονός που δείχνει τη μεγάλη εκτίμηση των Αθηναίων προς αυτόν. Ο Δημοσθένης και ύστερα από τη μάχη της Χαιρωνείας δεν έπαψε να εμπνέεται από αντιμακεδονικά αισθήματα.
 
Ο Κωνσταντίνος Ηροκλής Βασιάδης (1821-1890) ήταν ιατροφιλόσοφος, ιδρυτής του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως. Γεννήθηκε στο Δελβινάκι της Ηπείρου στις 30 Μαρτίου 1821. Έλαβε τη στοιχειώδη μόρφωση στη γενέτειρά του και σε ηλικία 14 ετών πήγε στην Αρτάκη της Κυζίκου, όπου ο πατέρας του εργαζόταν σαν φούρναρης. Το 1837 εγγράφεται στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Δύο χρόνια αργότερα διορίστηκε σχολάρχης πρώτα στην αστική σχολή της Βλάγκας και αργότερα στη σχολή του Μεγάλου Ρεύματος. Με υποτροφία της Μεγάλης του Γένους Σχολής ήρθε στην Αθήνα το 1843 για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Δεν έμεινε όμως πολύ εξαιτίας του ταραχώδους κλίματος που επικρατούσε στην Αθήνα. Επιστρέφοντας στην Κωνσταντινούπολη διορίστηκε καθηγητής φιλολογίας στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1847. Το 1848 εκδίδει με την χορηγία του μεγάλου ποστέλνικου και υπομνηματογράφου του Πατριαρχείου Σωτήρη Καλλιάδη, τον Α΄ Φιλιππικό και τους τρεις Ολυνθιακούς λόγους του Δημοσθένη. Για την εργασία του αυτή, το πανεπιστήμιο της Λειψίας του απένειμε το 1857 τιμής ένεκεν τον τίτλο του διδάκτορος της φιλοσοφίας.