ΑΤΛΑΝΤΙΣ: ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - Henriette Mertz
Μαλακό εξώφυλλο.
Λόγια γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πλούσια ασπρόμαυρη εικονογράφηση.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Βιβλίο μυστικισμού/ιστορίας.
ΑΤΛΑΝΤΙΣ: ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Συγγραφέας: Henriette Mertz
Εκδόσεις: ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ
Έτος εκδόσεως: 1999
Αριθμός σελίδων: 272
Διαστάσεις: 21x14
---
Τι ήτο η Ατλαντίς; Ήπειρος, υποήπειρος ή , έστω, ευμεγέθης νήσος; Περί δε της υποτιθεμένης τοποθεσίας αυτής, τα πράγματα είναι σχεδόν εκτός ελέγχου. Κάποιοι θέλουν αυτήν εις τον Ειρηνικόν ωκεανόν, άλλοι εις τον Ινδικόν, άλλοι εντός της Μεσογείου, άλλοι την τοποθετούν εις τον Αμαζόνιον, οι δε περισσότεροι εις τον Ατλαντικόν ωκεανόν. Υπάρχουν πλέον των σαράντα πιθανών τοποθεσιών. Τέλος, εις ποίαν φυλετικήν ομάδα ανήκον οι Άτλαντες; Ατελεύτητα τα ερωτήματα και, χάριν της αντικειμενικότητος, αναπάντητα εν πολλοίς. Η συγγραφεύς του παρόντος βιβλίου διατείνεται ότι η Ατλαντίς έχει ευρεθή. Τούτο θα το κρίνει ο αναγνώστης. Εκείνο, όμως, το οποίον έχει ιδιαιτέραν σημασίαν, είναι η εκ των παρατιθεμένων στοιχείων αναφαινομένη σταθερώς εις την αμερικανικών άπειρον. Είναι αληθές ότι και άλλοι λαοί επεσκέφθησαν κατά καιρούς την εν λόγω ήπειρον, αλλά, όπως ελέχθη, η ελληνική παρουσία ήτο συνεχής, τερματισθείσα διά του ταξιδίου του Κολόμβου. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Η Ενριέτ Μερτζ (Αγγλ.: Henriette Mertz, 1898–1985) ήταν Αμερικανή δικηγόρος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και ερευνήτρια της αρχαίας ιστορίας με καταγωγή από το Σικάγο. Κατά τη διάρκεια του Β ' Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε ως αποκρυπτογράφος κωδίκων, για το τμήμα κρυπτογραφίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Κατά τη δεκαετία του 1960 και του 1970, δημοσίευσε πολλά αμφιλεγόμενα έργα, τα οποία αφορούν την πρώιμη ανακάλυψη και τον αποικισμό της Αμερικής.
Στο έργο με τίτλο «Ατλαντίς: Τόπος Κατοικίας των Θεών» («Atlantis: Dwelling Place of the Gods»), η Μερτζ πρότεινε ότι το ανατολικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών (δηλαδή προς τα ανατολικά των ποταμών Μισισιπή και Οχάιο), ήταν όπως περιγράφεται στην Ελληνική μυθολογία, η τοποθεσία όπου βρισκόταν η Ατλαντίδα. Η Μερτζ χρησιμοποίησε ως αποδεικτικό στοιχείο έναν χάρτη του 1436 και ο οποίος ανήκε στον Andrea Bianco, όπου έδειχνε την Antillia, το νησί του Ατλαντικού. Ωστόσο, η θεωρία της τελικά απορρίφθηκε, βάσει των ημερομηνιών του Πλάτωνα, το γεγονός ότι η Ατλαντίδα βυθίστηκε και το γεγονός ότι "Antilla" ήταν πιθανότατα μια χαρτογραφική απεικόνιση είτε της Ισπανιόλα είτε της Κούβας.