ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Σκληρόδετο βιβλίο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Βιβλίο θεολογίας/ θρησκευτικών.
ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
Εκδότης: ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ - Ι. Μ. ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΡΕΑ
Χρονολογία Έκδοσης: 1991
Αριθμός σελίδων: 552
Διαστάσεις: 24x17
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΟΚΑΤΗΧΗΣΗ: Πρόλογος στις Κατηχήσεις του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων
ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ:
Α. Εισαγωγική για εκείνους που πρόκειται να βαπτιστούν
Β. Για τη μετάνοια, την άφεση των αμαρτιών και τον αντικείμενο διάβολο
Γ. Για το Βάπτισμα
Δ. Για τα Δέκα Δόγματα
Ε. Για το θέμα της Πίστεως
ζ. Για το θέμα της Μοναρχίας του Θεού, για το "Πιστεύω" και για τις Αιρέσεις
Ζ. Αναφέρεται στον: "Θεό-Πατέρα"
Η. Αναφέρεται στο: "Παντοκράτορα"
Θ. Αναφέρεται στο: "Ποιητήν ουρανού και γης..."
Ι. Αναφέρεται στο: "Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν"
ΙΑ. Αναφέρεται στο: "Τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή"
ΙΒ. Αναφέρεται στο: "Σαρκωθέντα και ενανθρωπήσαντα"
ΙΓ. Αναφέρεται στο: "Σταυρωθέντα και ταφέντα"
ΙΔ. Αναφέρεται στο: "Αναστάντα εκ νεκρών"
ΙΕ. Αναφέρεται στο: "Και ερχόμενον εν δόξη κρίναι ζώντας και νεκρούς"
Ιζ. Αναφέρεται στο: "Και εις Εν Άγιον Πνεύμα, τον Παράκλητον, το λάλησαν εν τοις Προφήταις"
ΙΖ. Αναφέρεται στις υπόλοιπες μαρτυρίες της αγίας Γραφής περί του Αγίου Πνεύματος
ΙΗ. Αναφέρεται στο: "Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν Εκκλησίαν" και στην ανάσταση του σώματος και στην αιώνια ζωή
ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΕΣ:
Α. Προς τους Νεοφώτιστους
Β. Για το Βάπτισμα
Γ. Για το Άγιο Χρίσμα
Δ. Για το Σώμα καί το Αίμα του Χρίστου
Ε. Ανάγνωση από την Α' Καθολική Επιστολή Πέτρου: "Γι' αυτό πρέπει να πετάξετε από πάνω σας κάθε ακαθαρσία, δόλο και καταλαλιά"
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΝΝΟΙΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ
---
Η "εν Χριστώ" σωτηρία του ανθρώπου λειτουργείται και προσφέρεται στον άνθρωπο, μέσα στο μυστικό Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία, έχει δε ως βασική προϋπόθεση την αποδοχή και την ομολογία της πίστεως εκ μέρους του ανθρώπου, καθώς επίσης και τη Βάπτισή του εις το Όνομα της Αγίας Τριάδος, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Η υπό της Εκκλησίας εφαρμογή της εντολής του Κυρίου "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν" (Ματθ. 28, 19), μας υποχρεώνει να μελετήσουμε τη "διμερή" κίνηση του Θεού προς τον άνθρωπο, μέσω του Ευαγγελικού κηρύγματος, και του ανθρώπου προς τον Θεό, η οποία συντελείται με τη μετάνοια, με την ομολογία της πίστεως και με το Βάπτισμα. Τόσο λοιπόν η Κατήχηση, όσο και το Βάπτισμα, ως εισαγωγικό Μυστήριο στη ζωή της Εκκλησίας, είναι θέματα υψίστης σπουδαιότητας και για τον ίδιο τον πιστό, αλλά και γενικώτερα για τη ζωή του όλου Σώματος της Εκκλησίας.
Ο Σαρκωθείς Θεός Λόγος "Όστις εγκρύπτεται εν πάσαις ταις ευαγγελικαίς εντολαίς" (Μάξιμος Ομολογητής), προσφέρεται στον άνθρωπο, ως θείος λόγος "ζων και εναργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον" (Εβρ. 4, 12). Όταν ο άνθρωπος τον δεχτεί ανεπιφύλακτα, τότε του προσφέρονται όλες οι προϋποθέσεις για τη δεύτερη, την "άνωθεν" γέννηση (πρβλ. Ιωάν. 3, 5), η οποία συντελείται θεμελιακά με το Βάπτισμα και ολοκληρώνεται δυναμικά με το ιερό Μυστήριο του Χρίσματος, ενώ παραμένει λειτουργικά ως έργο ισόβιο της συνεργασίας θείας και ανθρώπινης βουλήσεως.
Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, επειδή ακριβώς είχε αξιολογηθεί δεόντως η ύψιστη σημασία της Κατηχήσεως, ως απαραίτητη προϋπόθεση, ως "εκ των ων ουκ άνευ", για την προετοιμασία της ψυχής εν όψει της εισαγωγής της στην "καινή ζωή", δινόταν ιδιαίτερη σημασία, τόσο στον τρόπο, τη διάρκεια και το περιεχόμενο της Κατηχήσεως, όσο και στη συμμετοχή και την ανταπόκριση που επιδείκνυαν οι Κατηχούμενοι σε όσα διδάσκονταν. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
 
Ο Κύριλλος Α΄ Ιεροσολύμων (313 - 386) ήταν χριστιανός επίσκοπος στην Ιερουσαλήμ και, σύμφωνα με την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία, Πατέρας της Εκκλησίας με σημαντικό συγγραφικό έργο. Σύμφωνα με τον Κατάλογο Πατριαρχών Ιεροσολύμων κατατάσσεται 41ος στη σειρά διαδοχής του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ύστερα από τον Μάξιμο Γ΄ και πριν από τον Ιωάννη Β΄. Ο Κύριλλος, τυπικά ήταν ομοιουσιανός έχοντας, όμως, ορθόδοξη θεολογία.
Ο Κύριλλος γεννήθηκε, κατά πάσα πιθανότητα, στην Ιερουσαλήμ, δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ζωής του, εικάζεται ότι γεννήθηκε γύρω στο 315. Σύμφωνα με τον Μπάτλερ γεννήθηκε κοντά στην πόλη της Ιερουσαλήμ και ήταν αρκετά μορφωμένος τόσο σε σχέση με τους Εκκλησιαστικούς Πατέρες όσο και με την Αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Ο Μακάριος Α΄ Ιεροσολύμων τον έχρισε Διάκονο (335), σε οκτώ χρόνια (343) χειροτονήθηκε ιερέας από τον επίσκοπο Μάξιμο. Κατά τη διάρκεια της διαμάχης μεταξύ Ορθοδόξων και Αρειανών, καθώς τυπικά άνηκε στη μερίδα των Ομοιουσιανών, κράτησε ουδέτερη και μετριοπαθή στάση. Γι' αυτόν τον λόγο και έγινε αποδεκτός από τον αρειανό επίσκοπο Ακάκιο Καισαρείας, ο οποίος τον χειροτόνησε επίσκοπο Ιεροσολύμων ως διάδοχο του Μάξιμου (348). Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για τον διορισμό αυτό, στηρίζονται στις Κατηχήσεις που έγραψε ο ίδιος ο Μάξιμος στις οποίες καταγράφει τον εαυτό του ως "Επίσκοπο". Ο Ιερώνυμος προτείνει την άποψη ότι ασπάστηκε εκείνη την εποχή τον Αρειανισμό. Ο προσκυνητής Εγερίας τον περιγράφει ως ιεροκήρυκα και λειτουργό.
Η φιλική σχέση, όμως, μεταξύ των δύο ανδρών δεν κράτησε πολύ, αφού ο Κύριλλος πολύ γρήγορα τάχθηκε με τους υποστηρικτές της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας. Μια αρειανική σύνοδος που συστάθηκε το 357, τον καθαίρεσε και τον εξόρισε στην αρχή στην Αντιόχεια και στη συνέχεια στην Ταρσό. Η σύνοδος της Σελεύκειας, το 358, τον αποκατέστησε. Το 360 καθαιρέθηκε και εξορίστηκε για δεύτερη φορά, από μια σύνοδο που έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Επέστρεψε στην έδρα του το 362, για να καθαιρεθεί και να εξοριστεί για τρίτη φορά από τον Αρειανό αυτοκράτορα Ουάλη το 367. Η εξορία αυτή κράτησε 11 χρόνια, μέχρι το 378. Το 381 πήρε μέρος στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης. Η Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο και τιμά τη μνήμη του στις 18 Μαρτίου.
Το σημαντικότερο από τα έργα του είναι οι Κατηχήσεις του. Είναι 24 λόγοι οι οποίοι εκφωνήθηκαν στον ναό της Αναστάσεως το 348 ή το 350. Οι ομιλίες αυτές εκθέτουν την πίστη της Εκκλησίας με απλό και κατανοητό τρόπο και απευθύνονταν στους κατηχούμενους.
Η Ἐπιστολὴ πρὸς Κωνστάντιον αναφέρεται στο φωτεινό σημείο του Σταυρού που παρουσιάστηκε στην Ιερουσαλήμ κατά τη γιορτή της Πεντηκοστής του 351.
Ομιλία Εἰς τὸν παραλυτικὸν τὸν ἐπὶ τὴν κολυμβήθραν
Σώζονται ακόμη μικρά αποσπάσματα από άλλες 4 Ὁμιλίες του.