ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΝ ΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1925) - Νικολάου Β. Βλάχου

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΝ ΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 
ΥΠΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Β. ΒΛΑΧΟΥ (ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΚΟΖΑΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ)
ΤΥΠΟΙΣ: ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΡΟΔΗ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
Έτος εκδόσεως: 1925
Ιδιωτική φροντισμένη βιβλιοδεσία εποχής.
Σκληρόδετο. Δερμάτινη ράχη με χρυσοτυπία και ακμές.
Καθαρεύουσα γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση.
Σελίδες: 206
Διαστάσεις: 24 χ 18
 
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ:
 
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
 
Α'. Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19 ΑΙΩΝΑ
 
Β'. ΤΟ ΠΛΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Ι. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΙΙ. ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΙΙΙ. ΚΡΑΤΟΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Η ΣΧΕΣΙΣ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΣ ΑΛΛΗΛΑ.
ΙV. Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙ ΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
 
Γ'. ΤΟ ΦΥΣΙΚΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ
Ι. ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ
ΙΙ. ΤΟ ΦΥΣΙΚΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΙΙΙ. Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ
ΙV. ΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ
 
Δ'. ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΙ ΦΥΣΙΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΑΙ
Ι. ΓΕΝΙΚΑ
ΙΙ. ΕΙΔΙΚΟΙ Ή ΕΙΔΙΚΟΨΥΧΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ
ΙΙΙ. ΓΕΝΙΚΟΙ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΨΥΧΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ. ΑΙ ΙΔΕΑΙ.
IV. ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΡΟΣΙΔΙΑΖΟΥΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗΝ ΕΚΘΕΣΙΝ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΑΙ ΓΕΝΙΚΑΙ ΜΟΡΦΑΙ ΤΟΥ ΒΙΟΥ.
V. ΦΥΣΙΣ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.
VI. ΑΙΤΙΩΔΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
VII. ΕΞΕΛΙΞΙΣ
VIII. ΑΔΥΝΑΤΟΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΝ ΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
 
Ε'. ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ
Ι. ΓΕΝΙΚΑ
ΙΙ. ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΣ ΧΡΟΝΙΚΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ
ΙΙΙ. ΘΕΜΑΤΙΚΗ Ή ΚΑΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑΣ ΠΕΡΙΟΧΑΣ ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ.
 
ΣΤ'. ΠΟΡΙΣΜΑ
Ι'. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.
ΙΙ. Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ.
 
ΠΙΝΑΞ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ
---
Λό­γος ἐ­πι­κή­δειος εἰς Νι­κό­λαον Βλά­χον
 ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Α. ΖΑΚΥΘΗΝΟΥ
Τα­κτι­κοῦ κα­θη­γη­τοῦ τῆς Βυ­ζαν­τι­νῆς Ἱ­στο­ρίας
 
"Ὁ Νι­κό­λαος Βλά­χος ἐ­γεν­νήθη ἐν Με­γα­λο­χω­ρίῳ τῆς Θή­ρας τὴν 18 Δε­κεμ­βρίου τοῦ 1893. Τὰ ἐγ­κύ­κλια μα­θή­ματα ἐ­δι­δά­χθη ἐν Με­σο­λογ­γίῳ ὑπὸ τὴν προ­στα­σίαν τοῦ θείου του Μη­τρο­πο­λί­του Παρ­θε­νίου Ἀ­κύλα. Ἀ­κο­λού­θως ἐ­νε­γράφη εἰς τὴν Φι­λο­σο­φι­κὴν Σχο­λήν τοῦ Πα­νε­πι­στη­μίου καὶ ἐ­νε­κρίθη εἰς τοὺς πτυ­χι­ού­χους αὐ­τῆς τὴν 29 Ἀ­πρι­λίου τοῦ 1915. Κατὰ τὸν πρῶ­τον παγ­κό­σμιον πό­λε­μον ὑ­πη­ρέ­τη­σεν ὡς ἔ­φε­δρος ἀ­ξι­ω­μα­τι­κὸς ἐν Μα­κε­δο­νίᾳ καὶ Μι­κρᾷ Ἀ­σίᾳ.
Ἐν Γερ­μα­νίᾳ (1922 - 1925) ὁ Νι­κό­λαος Βλά­χος ἠ­σχο­λήθη περὶ τὰ Παι­δα­γω­γικά, ἰ­δίᾳ δὲ περὶ τὴν Φι­λο­σο­φίαν καὶ τὴν Με­θο­δο­λο­γίαν τῆς Ἱ­στο­ρίας. Με­γί­στη ὑ­πῆρ­ξεν ἡ ροπή, ἣν ἤ­σκη­σεν ἐπ' αὐ­τοῦ ὁ ἐν Freiburgim - Breisgau κα­θη­γη­τὴς Georg von Below. Ἐ­πα­νελ­θὼν εἰς τὴν Ἑλ­λάδα, δι­ω­ρί­σθη Δι­ευ­θυν­τής τοῦ Δι­δα­σκα­λείου Κο­ζά­νης καὶ ὑ­πέ­βαλε δι­α­τρι­βὴν ἐπὶ δι­δα­κτο­ρίᾳ περί τῶν οἰ­κο­νο­μι­κῶν με­ταρ­ρυ­θμί­σεων ἐν Γαλ­λίᾳ ἐπὶ Turgot καὶ ἀ­νη­γο­ρεύθη δι­δά­κτωρ τῆς Φι­λο­σο­φι­κῆς Σχο­λῆς τὴν 27 Ἰ­α­νου­α­ρίου τοῦ 1926.
Ἀπό τοῦ 1928 μέ­χρι τοῦ 1937, ὁ Βλά­χος δι­ε­τέ­λεσε Δι­ευ­θυν­τής τοῦ Δι­δα­σκα­λείου Μέ­σης Ἐκ­παι­δεύ­σεως, γε­νό­με­νος, τῷ 1930, ὑ­φη­γη­τής τῆς Ἱ­στο­ρίας τῶν Μέ­σων καὶ Νε­ω­τέ­ρων χρό­νων. Τῷ 1937 δι­ω­ρί­σθη ἔ­κτα­κτος Κα­θη­γη­τὴς παρὰ τῇ ἐ­κτά­κτῳ αὐ­το­τε­λεῖ ἕ­δρᾳ τῆς Ἱ­στο­ρίας τῆς Νε­ω­τέ­ρας Εὐ­ρώ­πης καὶ ἰ­δίᾳ της Ἑλ­λά­δος, κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ ἔ­τος ἀ­νέ­λαβε τὴν δι­δα­σκα­λίαν τῆς πο­λι­τι­κῆς Ἱ­στο­ρίας τῆς Νε­ω­τέρας Ἑλ­λά­δος ἐν τῇ Παν­τείῳ Ἀ­νω­τάτῃ Σχολῇ Πο­λι­τι­κῶν Ἐ­πι­στη­μῶν. Τὴν 17 Ἀ­πρι­λίου τοῦ 1939 δι­ω­ρί­σθη τα­κτι­κὸς Κα­θη­γη­τής τῆς Ἱ­στο­ρίας τῆς Νε­ω­τέ­ρας Ἑλ­λά­δος. Αἱ πρὸς τὴν μέ­σην καὶ τὴν ἀ­νω­τά­την ἐκ­παί­δευ­σιν ὑ­πη­ρε­σίαι τοῦ με­τα­στάν­τος συ­να­δέλ­φου ὑ­πῆρ­ξαν μέ­γι­σται. Ἐ­πα­νει­λημ­μέ­νως ἡ Πο­λι­τεία καὶ τὸ Πα­νε­πι­στή­μιον ἀ­νέ­θε­σαν εἰς αὐ­τὸν ση­μαν­τι­κω­τά­τας ἀ­πο­στο­λάς.Μετὰ τὴν ἀ­πε­λευ­θέ­ρω­σιν, ὁ­μοῦ μέτ' ἄλ­λων συ­να­δέλ­φων, με­τέβη εἰς Μα­κε­δο­νίαν, καὶ συ­νε­τέ­λε­σεν εἰς τὸ εἰ­ρη­νευ­τι­κόν ἔρ­γον τῶν τρα­γι­κῶν ἐ­κεί­νων ὡ­ρῶν. Αὐ­τὸς δὲ ὑ­πῆρ­ξεν ὁ ὀρ­γα­νω­τής τῆς παι­δείας εἰς τὴν ἀ­πε­λεν­θε­ρω­θεῖ­σαν Δω­δε­κά­νη­σον, ἐ­πι­τε­λέ­σας τὴν ἀ­πο­στο­λὴν ταύ­την μὲ τήν δι­α­κρί­νου­σαν αὐ­τὸν σύ­νε­σιν καὶ ὀρ­θο­κρι­σίαν.Ὁ Βλά­χος ὑ­πῆρξε μέ­λος τοῦ Ἀρ­χαι­ο­λο­γι­κοῦ Συμ­βου­λίου τοῦ Ὑ­πουρ­γείου Παι­δείας καὶ μέ­λος τοῦ Συμ­βου­λίου τοῦ Ἐ­θνι­κοῦ Θε­ά­τρου. Ἀν­τε­προ­σώ­πευσε τὴν Ἑλ­λάδα εἰς δι­ε­θνῆ ἐ­πι­στη­μο­νικὰ συ­νέ­δρια, τε­λευ­ταίως δὲ τὸν Σε­πτέμ­βριον τοῦ πα­ρελ­θόν­τος ἔ­τους εἰς τὸ ἐν Ρώμῃ συ­νελ­θὸν Συ­νέ­δριον τῶν Ἱ­στο­ρι­κῶν Ἐ­πι­στη­μῶν.Τὸ συγ­γρα­φι­κὸν καὶ ἐ­ρευ­νη­τι­κὸν ἔρ­γον τοῦ ἀ­ει­μνή­στου συ­να­δέλ­φου εἶ­ναι ἐ­πι­βλη­τι­κόν. Ἐν Με­σο­λογ­γίῳ διὰ πρώ­την φο­ρὰν συ­νέ­λαβε τὸ δράμα τοῦ ἀ­γω­νι­ζο­μέ­νου Ἔ­θνους καὶ εἰς τὸ Με­σο­λόγ­γιον ἀ­φι­έ­ρωσε δι­α­τρι­βὴν ὑπὸ τὸν τίτ­λον «Αἱ τε­λευ­ταῖαι ἄ­γο­νοι προ­σπά­θειαι πρὸς ἀ­νε­φο­δι­α­σμὸν τοῦ Με­σο­λογ­γίου» (1939).Τὰ πρῶτα ὅ­μως δι­α­φέ­ροντα τοῦ Νι­κο­λάου Βλά­χου στρέ­φον­ται πρὸς τὴν θε­ω­ρίαν καὶ τὴν Με­θο­δο­λο­γίαν τῆς Ἱ­στο­ρίας. Κατὰ τὸ ἔ­τος 1925 ἐκ­δί­δει τὰ «Θε­ω­ρη­τικὰ καὶ με­θο­δο­λο­γικὰ προ­βλή­ματα τῆς Ἱ­στο­ρίας», ἔ­κτοτε δὲ μέ­χρι τῶν τε­λευ­ταίων ἐ­τῶν ἐ­ξη­κο­λού­θει δη­μο­σι­εύων ἤσ­σο­νας περί τῶν θε­ω­ρη­τι­κῶν τού­των θε­μά­των πρα­γμα­τείας:«Ἡ γε­νε­τικὴ ἢ ἐ­ξε­λι­κτικὴ μορφή τῆς Ἱ­στο­ρίας» (1937), «Ἡ σχέ­σις τῆς Φι­λο­λο­γίας καί τῆς Ἱ­στο­ρίας» (1939), «Ἡ σχέ­σις τῆς Πο­λι­τει­ο­λο­γίας καί τῆς Πο­λι­τι­κῆς πρός τὴν Ἱ­στο­ρίαν» (1953), «Ἡ σχέ­σις τῆς Ἱ­στο­ρίας πρὸς τὴν Ψυ­χο­λο­γίαν» (1954/1955) κλπ.Ἐ­νω­ρὶς ὅ­μως τὴν δρα­στη­ρι­ό­τητα τοῦ ἐ­ρευ­νη­τοῦ καί τοῦ δι­δα­σκά­λου δε­σμεύ­ουν σχε­δὸν ἀ­πο­κλει­στι­κῶς οἱ ἀ­γῶ­νες τοῦ νε­ω­τέ­ρου Ἑλ­λη­νι­κοῦ Ἔ­θνους διὰ τὴν ὁ­λο­κλή­ρω­σιν τῆς ἀ­νε­ξαρ­τη­σίας του καὶ διὰ τὴν πο­λι­τι­κήν του ὀρ­γά­νω­σιν. Οὕτω προ­έ­κυ­ψαν ἔργα γεν­ναία: «Τὸ Μα­κε­δο­νι­κὸν ὡς φά­σις τοῦ Ἀ­να­το­λι­κοῦ Ζη­τή­μα­τος 1878 – 1908» (Ἀ­θῆ­ναι 1935), «Τὸ Ἀ­να­το­λι­κὸν Ζή­τημα καὶ ἡ Ἑλ­λάς» (1950), «Ἡ ἀμ­φι­σβή­τη­σις ὑπό τῶν Βουλ­γά­ρων τῆς προ­τε­ραι­ό­τη­τος τῆς κα­τα­λή­ψεως τῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης ὑπό τοῦ Ἑλ­λη­νι­κοῦ Στρά­του» (1953), «Ἡ συμ­μα­χικὴ προ­σέγ­γι­σις τῶν τεσ­σά­ρων χρι­στι­α­νι­κῶν κρα­τῶν τῆς Χερ­σο­νή­σου τοῦ Αἵ­μου κατὰ τὸ ἔ­τος 1912» (1953) κ.ἄ.Πρὸ δύο μό­λις ἐ­τῶν, τῷ 1954, ἐ­ξε­δόθη ὁ ὀγ­κώ­δης πρῶ­τος τό­μος τῆς «Ἱ­στο­ρίας τῶν κρα­τῶν τῆς Χερ­σο­νή­σου τοῦ Αἵ­μου, 1908-1914», ἔρ­γον μνη­μει­ῶ­δες, τοῦ ὁ­ποίου ὁ δεύ­τε­ρος τό­μος κα­τε­λεί­φθη ἡ­μι­τε­λής. Τὰ συγ­γράμ­ματα ταῦτα ὑ­πῆρ­ξαν καρ­πὸς ἐ­πι­μό­νων καὶ μα­κρῶν προ­σω­πι­κῶν ἐ­ρευ­νῶν καὶ ἐ­κτά­κτου ἱ­στο­ρι­κῆς ἐμ­πει­ρίας, κρι­τι­κῆς ἱ­κα­νό­τη­τος καὶ συν­θε­τι­κῆς δυ­νά­μεως.Ἀ­νε­ρευ­νῶν καὶ φω­τί­ζων τὴν Ἱ­στο­ρίαν τοῦ Ἑλ­λη­νι­κοῦ Ἔ­θνους, ὁ Βλά­χος ἐ­γέ­νετο ὁ ἱ­στο­ρι­κὸς ὅ­λων τῶν λαῶν τῆς Χερ­σο­νή­σου τοῦ Αἵ­μου. Τὸ ἔρ­γον του θὰ πα­ρα­μείνῃ κτῆμα καὶ ἐγ­καλ­λώ­πι­σμα καὶ παί­δευ­σις τῶν ἐ­περ­χο­μέ­νων γε­νεῶν."