Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - Κ. Κερενύι

Χαρτόδετο βιβλίο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πλούσια εικονογράφηση. Ολοσέλιδες εικονογραφήσεις σε ιλουστρασιόν χαρτί.
Άριστη κατάσταση. 
Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ
Συγγραφέας: Κ. ΚΕΡΕΝΥΪ
Μετάφραση: ΔΗΜΗΤΡΗ Λ. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
Εκδόσεις: ΓΑΛΑΞΙΑΣ 
Έτος εκδόσεως: 1968
Σελίδες: 324 + ολοσέλιδες εικόνες
Διαστάσεις: 19 Χ 12
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ι. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ
ΙΙ. ΟΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΙΤΑΝΕΣ
ΙΙΙ. ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ, Η ΕΚΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΟΛΥΜΠΙΕΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ
IV. Η ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ
V. Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΗΣ
VI. Ο ΖΕΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΖΥΓΟΙ ΤΟΥ
VII. ΜΗΤΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΛΑΣ ΑΘΗΝΑ
VIII. ΛΗΤΩ, ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΑΡΤΕΜΙΣ
IX. Η ΗΡΑ, Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ
X. Η ΜΑΙΑ, Ο ΕΡΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΜΦΕΣ
XI. Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ
ΧΙΙ. Ο ΗΛΙΟΣ, Η ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ
ΧΙΙΙ. Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ
XIV. ΑΔΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
XV. Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ο ΗΡΑΚΛΗΣ
Ι. ΟΙ ΘΗΒΑΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΙΙ. ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΘΛΟΙ
ΙΙΙ. ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ ΑΘΛΟΥΣ
ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ
---
Ο Καρλ Κερένυι (1897 - 1973) ήταν Ούγγρος καθηγητής των κλασικών σπουδών, μυθολόγος και ιστορικός της θρησκείας, που ασχολήθηκε με τη σύγχρονη μελέτη της Ελληνικής μυθολογίας. Δίδαξε στα πανεπιστήμια του Σέγκεντ και του Πεκς στην Ουγγαρία. Από το 1943 εξαιτίας πολιτικών πιέσεων που εντάθηκαν με την άνοδο του Ναζισμού στην Ουγγαρία ο Κερένυι έγινε μόνιμος κάτοικος Ελβετίας, αρχικά με διπλωματικό status και κατόπιν ως πολιτικός πρόσφυγας. Υπήρξε λέκτορας του Ινστιτούτου Κ. Γ. Γιουνγκ και εκδότης της σειράς Albae Vigiliae στη Ζυρίχη, σε θέματα σχετικά με τη μυθολογία την αρχαία τέχνη και συναφή ζητήματα.
Ήδη από το 1941 ο Κερένυι έδινε διαλέξεις στα Συνέδρια Έρανος στην Ασκόνα, προσκεκλημένος του Κ. Γκ. Γιουνγκ. Η επαφή του με τον Ελβετό ψυχολόγο ήταν εκείνη που οδήγησε τελικά στη μόνιμη μετανάστευση στο Ιταλόγλωσσο καντόνι του Τιτσίνο. Εκεί στην Ελβετία εξέδωσε ο Κερένυι το κύριο σώμα της έρευνάς του στην περίοδο 1945-1968, ασκώντας παράλληλα σημαντική επίδραση στην έρευνα της μυθολογίας, ως ένας από τους τελευταίους αντιπροσώπους της μεγάλης παράδοσης των ανθρωπιστών λογίων της αρχαιότητας.
Μεταπολεμικά ο Κερένυι δίδαξε Ουγγρική γλώσσα και λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Ωστόσο, με σημείο έναρξης το 1946, ξεκίνησε μια σειρά από επιθέσεις στην πατρίδα του με λιβέλους που άρχισαν θέτουν σε αμφισβήτηση όχι μόνο τις δημοκρατικές του αρχές αλλά και την επιστημονική του ακεραιότητα. Το 1947 ταξίδεψε στην Ουγγαρία για να μιλήσει στην ανακήρυξή του ως μέλους της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, με την πρόθεση να προσφέρει στη δημοκρατική ανάπτυξη της Ουγγαρίας. Ωστόσο οι προειδοποιήσεις του ουγγρικού σταλινικού καθεστώτος τον εξανάγκασαν να φύγει από τη Βουδαπέστη. Επακόλουθα ο Κερένυι εξορίστηκε από την πολιτική προπαγάνδα υπό τον Γκεόργκι Λούκατς (György Lukács), καθοδηγητική μορφή της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Το καλοκαίρι του 1948, ο Λούκατς έγραψε ένα άρθρο στην Társadalmi Szemle (Επιθεώρηση της Εταιρείας) στο οποίο κατηγορούσε τον Κερένυι για συνεργασία με τους Ναζί. Αργότερα ήλθε στο φως η πραγματική αιτία αυτών των λιβέλων που ήταν η απομάκρυνση μιας διεθνώς αναγνωρισμένης προσωπικότητας που θεωρούσε πρωταρχικό της καθήκον την έκφραση της γνώμης της και συνεπώς δεν μπορούσε να συμβιβαστεί ιδεολογικά. Ο τίτλος του ακαδημαϊκού αποσύρθηκε για να αποκατασταθεί το 1989 μετά θάνατον.
Το 1962 ο Κερένυι έλαβε την Ελβετική υπηκοότητα. Αποβίωσε στις 14 Απριλίου 1973. Η δεύτερη σύζυγός του Μάγδα αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή της στην προώθηση του έργου του, δημιουργώντας ένα αρχείο τεκμηρίωσης με φωτογραφικό υλικό, αλληλογραφία και χειρόγραφα, διαθέσιμα στο Γερμανικό Αρχείο Λογοτεχνίας στο Μάρμπαχ, κοντά στη Στουτγκάρδη.